Brak akceptacji faktury przez kontrahenta a możliwość jej anulowania

Pytanie: Wnioskodawca wystawił fakturę, którą kontrahent odrzucił i odesłał. Czy Spółka ma prawo anulować fakturę, o której mowa w art. 106b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w związku z brakiem akceptacji faktury VAT sprzedaży przez kontrahenta oraz brakiem możliwości zawarcia ugody?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 stycznia 2019 r. (data wpływu 9 stycznia 2019 r.), uzupełnionym pismem z 25 lutego 2019 r., (data wpływu 4 marca 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy spółka ma prawo anulować fakturę w związku z brakiem akceptacji faktury VAT sprzedaży przez kontrahenta oraz brakiem możliwości zawarcia ugody – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 stycznia 2019 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy spółka ma prawo anulować fakturę w związku z brakiem akceptacji faktury VAT sprzedaży przez kontrahenta oraz brakiem możliwości zawarcia ugody.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 25 lutego 2019 r. (data wpływu 4 marca 2019 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 19 lutego 2019 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.12.2019.1.RSZ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka (Wnioskodawca) produkuje urządzenia rozdzielcze S. spełniające najwyższe wymagania techniczne i wytrzymałościowe, które montowane są na platformach wiertniczych i statkach.

Jakość i parametry techniczne urządzeń potwierdzane są certyfikatami morskimi.

Realizuje również usługi instalacji elektrycznych silno i słabo-prądowych w budynkach użyteczności publicznej, centrach logistycznych, handlowych i przemysłowych.

Oferuje systemy monitorowania, sterowania oraz elektronicznych systemów zabezpieczających w celu zarządzania obiektami.

Od 1992 r. Wnioskodawca specjalizuje się w budownictwie hydrotechnicznym, w tym: budowie zapór, zbiorników wodnych, wałów, regulacji i umocnień rzek oraz innych obiektów inżynierii wodnej.

Wykonuje również roboty w zakresie budownictwa ogólnego, głównie przemysłowego w zakresie robót żelbetowych, ziemnych, wyburzeniowych i innych specjalistycznych robót budowlanych, a także w zakresie budownictwa drogowego i mostowego.

Oferuje dostawę i montaż kompletnych systemów rozdziału energii, sterowania i automatyki przemysłowej dla remontowanych, modernizowanych i nowo powstających obiektów różnych branż przemysłowych.

Wnioskodawca był wykonawcą robót budowalnych na zadaniu pn.: „…” etap II, gdzie inwestorem był Ś. w K. (dalej. Ś.). Pomiędzy podmiotami została podpisana umowa nr ….

W obecnej chwili na mocy zmian w Prawie wodnym Ś. został przejęty przez Państwowe Gospodarstwo Wodne „W.”.

W dniu 20 października 2014 r. Wnioskodawca wystawił fakturę nr ..., którą ujął i opodatkował w miesiącu wystawienia faktury w podatku od towarów i usług VAT oraz w podatku dochodowym od osób prawnych CIT. Ś. pismem z dnia 7 listopada 2014 r. odrzucił i odesłał fakturę nr ... uzasadniając, że faktura niniejsza wykracza poza zakres finansowy umowy nr ... .

Spółka wielokrotnie przesyła do Ś. faktury z wyjaśnieniami, jednakże Inwestor nie zgadzał się z uznaniem zasadności poczynionych prac budowalnych i każdorazowo odsyłał fakturę do Wnioskodawcy.

W dniu 5 września 2017 r. Wnioskodawca wystąpił do Sądu Rejonowego K. z wnioskiem o zawezwanie do próby ugodowej wobec Ś. w celu zawarcia ugody. Posiedzenie ugodowe odbyło się w dniu 22 listopada 2017 r. ale do zawarcia ugody nie doszło. W związku ze zmianą ustawy Prawo Wodne i likwidacją Zarządów Melioracji i Urządzeń Wodnych na posiedzeniu pojednawczym Ś. stwierdził, że podmiotem, który powinien decydować o ugodzie jest obecnie Skarb Państwa, Marszałek Województwa - X, Y w likwidacji. Spółka wystąpiła z daleko idącej ostrożności ponownie do Sądu Rejonowego K. Wydziału I Cywilnego z wnioskiem o ponowne zawezwanie do próby ugodowej w stosunku do Ś. w K. w likwidacji w dniu 1 grudnia 2017 r. uwzględniając stanowisko drugiej strony przedstawione na rozprawie. Posiedzenie pojednawcze zostało wyznaczone na 9 maja 2018 r. Na posiedzenie ugodowe stawił się radca prawny reprezentujący Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie Zarząd Gospodarki Wodnej i oświadczył, że Ś. w likwidacji przekazał jego Mocodawcy dokumenty sprawy toczącej się przed tut. Sądem, ale pomimo tego nie ma legitymacji biernej w toczącym się postępowaniu (tzn. nie powinien być stroną pozwaną), bowiem zgodnie z ustawą Prawo Wodne może co najwyżej przystąpić do już toczących się postępowań, a tym samym nie jest uprawniony do zawarcia ugody. W związku z powyższym postępowanie zostało zakończone bez zawarcia ugody.

W ww. piśmie z 25 lutego 2019 r. Wnioskodawca wyjaśnił następujące kwestie:

Ad. 1) Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Ad. 2) Wystawiona faktura z dnia 20 października 2014 r. odzwierciedla rzeczywiste zdarzenie gospodarcze, tj. roboty dodatkowe, które zostały wykonane przez Wnioskodawcę na rzecz Zamawiającego (Inwestora), które musiały być wykonane dla prawidłowego wykonania umowy i wychodzą one poza zakres prac wskazanych w umowie.

Ad. 3) Czynności związane z przedmiotową fakturą zostały faktycznie wykonane przez Wnioskodawcę zgodnie z Protokołami konieczności wykonania robót dodatkowych, które zostały przygotowane i podpisane przez strony, tj. Wnioskodawcę a ze strony Inwestora przez Projektanta i Inspektora Nadzoru oraz Kierownika budowy ze strony E. S.A.

Ad. 4) Wnioskodawca ustalił z przedstawicielami Inwestora, tj. Projektantem, Inspektorem Nadzoru zakres robót w Protokołach konieczności, szacunkowe wynagrodzenia za ich wykonanie oraz termin ich wykonania, a po wykonaniu Wnioskodawca przedstawił Inwestorowi kosztorys powykonawczy za roboty dodatkowe na kwotę wysokości 1.339.935,31 zł netto w oparciu o który została wystawiona przedmiotowa faktura VAT.

Ad. 5) Inwestor nie dokonał płatności zaliczki w związku z realizacją przedmiotowej transakcji.

Ad. 6) Na pytanie „Co Wnioskodawca rozumie pod sformułowaniem: „faktura niniejsza wykracza poza zakres finansowy umowy nr ...” Spółka wyjaśniła, że faktura niniejsza dotyczy dodatkowych prac budowlanych nie wskazanych w umowie, gdyż nie zostały przewidziane na etapie ofertowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka ma prawo anulować fakturę, o której mowa w art. 106b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w związku z brakiem akceptacji faktury VAT sprzedaży przez kontrahenta oraz brakiem możliwości zawarcia ugody?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Spółki anulowanie faktur w ww. opisanych przypadkach jest możliwe a nawet wskazane. Faktury w oczywisty sposób błędne, nielogiczne nie powinny być wprowadzane do obrotu. Transakcja sprzedaży nie przebiegała w sposób udokumentowany na fakturze.

Przepisy podatkowe nie przewidują anulowania faktur, w art. 106j oraz 106k ustawy o PTU zapisano, iż w przypadku błędów, pomyłek kontrahent wystawia fakturę korygującą. Nie ma w ustawie określonego trybu postępowania w przypadku błędów i pomyłek których nie można w sposób logiczny skorygować jedną fakturą korygującą.

Organy podatkowe dopuszczają możliwość anulowania faktury, którą wprawdzie wysłano kontrahentowi, lecz została przez niego zwrócona. Tak uznał Dyrektor Izby Skarbowej w K. w interpretacji indywidualnej z dnia 13 czerwca 2012 r„ nr IBPP2/443- 253/12/Cz, przy czym podkreślono, iż możliwe to jest tylko wówczas, gdy podatnik posiada zarówno oryginał, jak i kopię faktury.

Podobnie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 1 czerwca 2011 r., nr ILPP1/443-364/11-4/KŁ. Według organu w przypadku faktur, które nie zostały przyjęte przez kontrahenta, brak jest podstaw do wystawienia faktur korygujących. Korekty bowiem wystawia się - co do zasady - do dokumentów posiadanych przez nabywcę, tj. faktur, które weszły do obiegu prawnego. Stwierdził ponadto, że:.(...) w przypadku anulowania błędnie wystawionych faktur VAT nie powinny zostać one wykazane w rozliczeniach Zainteresowanego z tytułu podatku VAT. Zatem, poprzez omyłkowe wykazanie pierwotnych faktur, które do czasu sporządzenia deklaracji VAT nie zostały skutecznie anulowane, Wnioskodawca w celu usunięcia błędu winien dokonać korekty deklaracji VAT za te miesiące, w których faktury VAT zostały rozliczone poprzez ob...