Kurs licencji pilota w kosztach działalności

Pytanie: W związku z okolicznościami prowadzenia przez Spółkę działalności gospodarczej Spółka, na podstawie umowy leasingu operacyjnego, nabyła samolot. Nabycie samolotu pozwoli przedstawicielom Spółki na szybsze przemieszczanie się pomiędzy różnymi miejscowościami w Polsce, jak i poza jej granicami, zwiększając efektywność działania Spółki i wydajność pracy samych przedstawicieli. Czy wydatki poniesione przez Spółkę na kurs pilotażu Wspólnika i Prokurenta są kosztem uzyskania przychodu?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2018 r. (data wpływu 4 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków poniesionych na kurs licencji pilota – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków poniesionych na kurs licencji pilota.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej działającej na rynku już od 25 lat. Główna działalność Spółki koncentruje się na rynku czyszczenia, kamerowania i szeroko pojętej renowacji sieci kanalizacyjnej. W szczególności Spółka dostarcza przedsiębiorstwom z branży wodno-kanalizacyjnej specjalistyczne pojazdy, które mają służyć właśnie czyszczeniu, kamerowaniu i szeroko pojętej renowacji sieci kanalizacyjnej. Spółka prowadzi swoją działalność na terenie całego kraju, kooperując jednocześnie z dostawcami z zagranicy.

Działalność Spółki opiera się na wiedzy, doświadczeniu, kontaktach i relacjach biznesowych jej przedstawicieli, tj. Wspólnika i Prokurenta i to właśnie oni podróżują w sprawach związanych z działalnością firmy po całym kraju, a także poza jego granicami. Spółka posiada swoich klientów w różnych częściach kraju, często dość znacznie oddalonych od siedziby. Spółka posiada swoich klientów w takich miejscowościach, jak: (…). W konsekwencji przedstawiciele Spółki są zmuszeni w ciągu miesiąca podróżować pomiędzy różnymi miejscowościami w Polsce, nierzadko odległymi od siebie, aby podtrzymać i utrwalać swoje kontakty i relacje biznesowe. Przykładowo, w miesiącu czerwcu 2018 r. przedstawiciele Spółki odbyli podróże z siedziby do (…), spędzając w drodze pomiędzy tymi miejscowościami większość swojego czasu. Bardzo często zdarza się tak, że przedstawiciele, będąc w jednej miejscowości, na drugi dzień muszą znaleźć się w innej, oddalonej nie raz o setki kilometrów. Tym samym istotnym elementem dalszego funkcjonowania Spółki jest szybkie i sprawne przemieszczanie się po całym kraju przez jej przedstawicieli.

Podróże w kraju mają na celu m.in. uczestniczenie Spółki w postępowaniach przetargowych, organizowanych na terenie całego kraju, podtrzymywanie przez Spółkę relacji z dotychczasowymi klientami oraz w sprawny sposób nawiązywanie nowych biznesowych kontaktów, które przyczyniają się do dalszego rozwoju firmy.

Podróże zagraniczne wynikają natomiast z faktu, iż Spółka posiada dostawców z Anglii, Niemiec i Szwajcarii. Aby podtrzymać relację z dostawcami z tych krajów, przedstawiciele zmuszeni są często podróżować między Polską a tymi krajami. Co istotne, Spółka zamierza również rozszerzyć katalog swoich dostawców o firmy działające w pozostałych krajach Unii Europejskiej oraz Europejskiego Obszaru Gospodarczego, do tego jednak potrzebne jest zapewnienie sprawnego szybkiego środka transportu, który byłby w stałej dyspozycji przedstawicieli Spółki.

Mając na uwadze przedstawione powyżej okoliczności prowadzenia przez Spółkę działalności gospodarczej, Spółka, na podstawie umowy leasingu operacyjnego, nabyła samolot marki/klasy X, którego zasięg wynosi 1500 km i który pozostawiony jest do dyspozycji Spółki przez cały rok, z wyłączeniem kilku tygodni ze względu na wymagany serwis i warunki pogodowe. Nabycie przedmiotowego samolotu pozwoli przedstawicielom Spółki na szybsze przemieszczanie się pomiędzy różnymi miejscowościami w Polsce, jak i poza jej granicami, zwiększając efektywność działania Spółki (poprzez zwiększenie portfela klientów oraz dostawców) i wydajność pracy samych przedstawicieli (w jeden dzień przedstawiciele Spółki będą mogli podróżować między odległymi od siebie miejscowościami). Tym samym zostaną zwiększone rynki zbytu, a w związku z tym poprawi się konkurencyjność i sprawność działania Spółki. Posiadanie środka transportu w postaci samolotu pozwoli również Spółce usprawnić kontakt z dotychczasowymi klientami, gdyż Spółka będzie mogła szybciej i sprawniej reagować na potrzeby swoich klientów. Zatem nie powinno budzić wątpliwości, iż nabycie przez Spółkę samolotu zwiększy możliwość sprzedaży przez Spółkę swoich towarów, a w ślad za tym poprawi się konkurencyjność Spółki na rynku krajowym. Zakup samolotu przez Spółkę usprawni również kontakty z dostawcami, a także pozwoli na poszukiwanie dostawców z innych krajów europejskich, co do dalszego funkcjonowania i rozwoju Spółki jest niezbędne.

Posiadając samolot, Spółka musi jednocześnie posiadać również osobę, która ma odpowiednie uprawnienia do pilotażu takiej jednostki. Spółka rozważała w tym celu zatrudnienie osoby posiadającej takie uprawnienia bądź wynajmowanie osoby pilota, jednak takie rozwiązanie powodowałoby znaczące koszty. Ponadto Spółka byłaby uzależniona od takiej osoby w ten sposób, że nie mogłaby korzystać z usług takiej osoby, gdyby ta była przykładowo na urlopie wypoczynkowym bądź na chorobowym. Również różne sytuacje losowe, dotyczące zatrudnionego bądź wynajętego pilota mogłyby sprawić, że Spółka nie mogłaby efektywnie korzystać z zakupionego przez siebie samolotu. Dlatego też, w ocenie Spółki, korzystniejsze jest, aby obaj przedstawiciele Spółki, tj. Wspólnik i Prokurent, posiadali licencję na pilotowanie tego konkretnego rodzaju samolotu. W konsekwencji pozwoli to Spółce na niezależność od osób trzecich, jak również na oszczędności, gdyż zatrudnienie nowego pracownika, do którego zakresu obowiązków należałoby jedynie pilotowanie samolotu, wiązałoby się z dodatkowymi i znacznymi kosztami dla prowadzonej przez Spółki działalności gospodarczej. Mając na uwadze powyższe okoliczności, to właśnie Wspólnik i Prokurent spółki zdecydowali się uzyskać licencję pilota, uznając, że takie działanie poprawi sytuację Spółki, zwiększy jej konkurencyjność na rynku i pozwoli efektywniej pracować samym przedstawicielom Spółki. Koszt licencjonowanego, dobrze wyszkolonego do samolotu X i posiadającego uprawnienia do korespondencji w języku angielskim ICAO lev 4 pilota waha się od 1.000 do 2.500 zł za 1 dzień lotny/dyspozycyjny. Takich pilotów w Polsce jest zaledwie kilku z powodu, że szkolenie kosztuje 300% stawki w stosunku do samolotów aeroklubowych. Łatwo sobie wyobrazić, że owe koszty mogą wzrosnąć, jako że piloci działają w warunkach rynkowych i zdają sobie sprawę, że są niezbędni i nie do zastąpienia dla właściciela albo użytkownika statku powietrznego.

Spółka, aby uniknąć zarówno takiej zależności, jak i ponoszenia tak wysokich kosztów, zdecydowała się na własne wyszkolenie jako w rezultacie dużo tańsze. Nie jest zatem problemem obliczenie, że wykonanie np. 100 lotów rocznie daje kwotę kosztu ok 1.000.000 zł na przestrzeni 10 lat (a żywotność samolotu to ponad 25 lat). Rozwiązanie przyjęte przez przedstawicieli Spółki jest zatem zoptymalizowane kosztowo i daje możliwość bycia w tym samym czasie w różnych miejscach. Można podać przykład nie tylko niemożliwego do zrealizowania innym środkiem transportu, ale i bardzo często zdarzającego się scenariusza: w dniu X spółka ma zapowiedziane negocjacje z klientem w A o 11:00 i tego samego dnia, w tym samym czasie i o tej samej godzinie spółka ma rozprawę w B (spółka w obu miastach ma wieloletnich klientów). W dniu X o godzinie 6:30 obu przedstawicieli będących pilotami wylatuje do A. O godzinie 7:29 samolot ląduje i jeden z pilotów wysiada i taksówką zmierza na spotkanie, mając dużo czasu na przygotowanie. O godzinie 8:00 samolot startuje z A, żeby po 2h i 13 min wylądować na lotnisku C i po 10 min. w taksówce być w sądzie w B, mając także czas na przygotowanie. Następnie ok. 13:00 samolot startuje do A i o 15:00 (dolot jest szybszy ze względu na odwrócony wiatr) odbiera drugiego przedstawiciela, żeby o godzinie 16:10 wylądować w D. Dzień pracy obu przedstawicieli zamyka się w 10 godzinach, co jest standardem w prywatnych spółkach. Próba zrealizowania takiego scenariusza przez dwie osoby osobno w samochodach to 3 dni robocze na każdego. Ten przykład pokazuje, że spółka ma wybitnie skuteczne narzędzie przewagi konkurencyjnej dzięki możliwościom szybkiego, pewnego i bezpiecznego transportu lotniczego.

Ponadto Spółka zawarła umowę z Prokurentem, na mocy której to Spółka ponosi koszty uzyskania przez Prokurenta licencji pilota, zaś Prokurent jest zobowiązany do dalszego działania na rzecz Spółki przez określony czas od ukończenia szkolenia, pod rygorem zwrotu poniesionych przez Spółkę wydatków związanych z uzyskaniem przez Prokurenta licencji pilota. Prokurent zobowiązał się również do wykorzystywania nabytych przez niego uprawnień w okresie, o którym mowa w zdaniu poprzedzającym, wyłącznie na potrzeby Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym wydatki poniesione przez Spółkę na kurs pilotażu Wspólnika i Prokurenta są kosztem uzyskania przychodu w rozumieniu przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym wydatki poniesione w związku z uzyskaniem przez wspólnika i prokurenta spółki jawnej uprawnień do pilotowania samolotu należy uznać za koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: updof).

Zgodnie z art. 22 ust 1 updof kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 updof.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte we wskazanym przepisie art. 22 ust. 1 updof oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z osiąganiem przychodów z tytułu działalności gospodarczej Wnioskodawcy podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Zauważyć należy, iż przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie...