NSA: Dostawa działki na której stoi fragment budynku należący do działki sąsiedniej

Z uzasadnienia: Dostawę działki, na której wciąż stoi stary budynek, który ma zostać rozebrany celem wzniesienia na jego miejscu nowej konstrukcji i którego rozbiórkę rozpoczęto przed tą dostawą oraz rozbiórkę tego budynku, uważać należy za transakcję jednolitą mającą na celu jako całość dostawę nie tyle istniejącego budynku, co niezabudowanej działki.

Teza

Dostawa działki, która nie jest przeznaczona pod zabudowę (zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego lub decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu), na której stoi jedynie nieistotna dla charakteru obiektu budowlanego część budynku, o którym mowa w art. 3 pkt 2 ustawy z 7 lipca 1994 r. (Dz.U. z 2017 r., poz. 1332 ze zm.) (np. ganek, schody, czy taras), dotyczy terenu niezabudowanego, a zatem podlegać powinna zwolnieniu z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.).

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Danuta Oleś, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia del. WSA Małgorzata Fita (sprawozdawca), Protokolant Anna Błażejczyk, po rozpoznaniu w dniu 6 września 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów (obecnie Szef Krajowej Administracji Skarbowej) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 20 kwietnia 2016 r., sygn. akt I SA/Wr 155/16 w sprawie ze skargi Gminy W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 20 października 2015 r., nr ILPP1/4512-1-551/15-2/NS w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Szefa Krajowej Administracji Skarbowej na rzecz Gminy W. kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 20 kwietnia 2016 r., sygn. akt I SA/Wr 155/16, wydanym w sprawie ze skargi Gminy W., Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił interpretację indywidualną Ministra Finansów z 20 października 2015 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.

1. Sąd nie zgodził się z organem podatkowym jakoby grunt, który nie został przeznaczony pod zabudowę, ale na którym znajduje się część składowa budynku posadowionego na nieruchomości sąsiedniej (ganek), należąca do właściciela tej nieruchomości i budynku, mający mu zostać sprzedany w celu regulacji jego prawa własności był terenem zabudowanym, a w związku z tym skarżącej - dokonującej dostawy takiego gruntu, w trybie art. 37 ust. 2 pkt 6 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2015 r., poz. 782, z późn. zm., dalej u.g.n.) - nie przysługiwało zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, dalej – u.p.t.u.).

Stwierdził, że skoro ganek ten przynależy do budynku posadowionego na nieruchomości sąsiedniej i stanowi w związku z tym własność właściciela tej nieruchomości nie można uznać gruntu pod nim za teren "zabudowany", o którym mowa w tym przepisie. Dochodząc do takiego wniosku, Sąd podkreślił nieekonomiczny cel transakcji, jakim jest uregulowanie stanu prawnego nieruchomości sąsiada.

2. W skardze kasacyjnej złożonej od powyższego wyroku, odpowiednio reprezentowany Minister Finansów zaskarżył go w całości.

Na podstawie art. 174 pkt 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., dalej – P.p.s.a.) zarzucił mu naruszenie prawa materialnego, tj.:

- art. 43 ust. 1 pkt 9 oraz art. 2 pkt 33 u.p.t.u. poprzez błędną wykładnię tych przepisów i uznanie, że dostawa gruntu, który nie spełnia definicji terenu niezabudowanego, ale na którym posadowiona jest część budynku należącego do właściciela nieruchomości sąsiedniej - podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

Podnosząc powyższy zarzut, skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i oddalenie skargi, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu skargi kasacyjnej pełnomocnik organu stwierdził, że dostawa gruntu, na którym stoi ganek przynależący do budynku znajdującego na sąsiedniej działce, obejmować będzie grunt, na którym znajduje się cześć obiektu budowlanego, czyli nieruchomość zabudowaną.

W ocenie organu, dokonując wykładni art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u. nie można opierać się na cywilistycznym pojęciu zawartych w nim terminów, tylko należy wziąć pod uwagę autonomię prawa podatkowego, czyli skutki ekonomiczne danej czynności opodatkowanej i cel regulacji, ponieważ to jest kwestią decydującą dla oceny transakcji w świetle przepisów wspólnotowych.

W tej sprawie uznanie, że dojdzie do dostawy działki niezabudowanej, spowodowałoby, że ekonomiczny cel transakcji straciłby sens. Roszczenie o jej nabycie wynika bowiem właśnie z faktu położenia na niej części budynku. Transakcja będzie zatem polegała na dostawie gruntu zabudowanego (znajdującego się pod budynkiem) choć bez budynku.

Na poparcie swojego stanowiska, organ powołał się na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 22 września 2015 r., sygn. akt I SA/Wr 1212/15.

3. W odpowiedzi na skargę kasacyjną Gmina W. wniosła o jej oddalenie oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

4. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 183 § 1 p.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, z urzędu biorąc pod uwagę jedynie nieważność postępowania sądowego, której przesłanki wymienione zostały w § 2 tego artykułu. Przesłanki te w rozpoznawanej sprawie nie wystąpiły.

Istotą rozpoznawanej sprawy jest ocena, czy dostawa gruntu, na którym znajduje się część składowa budynku posadowionego na działce sąsiedniej (ganek), będącej własnością nabywcy tego gruntu, jest dostawą terenu zabudowanego, czy też terenu niezabudowanego, przy uwzględnieniu, że dostawa ta następuje w szczególnym trybie, w celu poprawy warunków zagospodarowania działki nabywcy. W tym przypadku celem dostawy jest uregulowanie kwestii prawa własności gruntu (wydzielonej na potrzeby transakcji działki) znajdującego się pod częścią składową budynku będącego własnością właściciela nieruchomości sąsiedniej (pod gankiem nabywcy działki).

Przesądzenie o charakterze sprzedawanego gruntu jest konieczne dla stwierdzenia, czy jego dostawca (Gmina W.) może skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Nie ma wątpliwości, że przez "tereny budowlane" należy rozumieć grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których m...