Opodatkowanie działalności kantorowej

Działalność kantorowa – stosownie do art.11 ust.1 ustawy z27lipca 2002r. Prawo dewizowe (tekst. jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 826, z późn. zm.) – jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej i wymaga wpisu do rejestru działalności kantorowej.

Organem prowadzącym taki rejestr jest Prezes Narodowego Banku Polskiego, a sam wpis jest dokonywany na wniosek zainteresowanego podmiotu.

Działalność kantorową może wykonywać:

• osoba fizyczna, która nie została prawomocnie skazana za przestępstwo skarbowe albo za przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej bądź osobistej,
• osoba prawna oraz spółka niemająca osobowości prawnej, której żaden odpowiednio członek władz lub wspólnik nie został skazany za takie przestępstwo.

W ustawie Prawo dewizowe wskazane jest między innymi także to, kto może wykonywać czynności bezpośrednio związane z wykonywaniem działalności kantorowej, a także jak powinna wyglądać organizacja pracy w kantorze (np. obowiązek wydawania dowodów kupna i sprzedaży, imiennych lub na okaziciela, przy każdej umowie kupna lub sprzedaży wartości dewizowych, będących przedmiotem obrotu).

Podatkowa księga przychodów czy księgi rachunkowe?

Jeśli tylko na podmiocie wykonującym działalność kantorową nie będzie spoczywał wynikający z ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst. jedn. Dz.U. z 2013 r., poz. 330, z późn. zm.; dalej: u.o.r.) obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych, ma on prawo do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Trzeba jedynie wiedzieć, że w myśl § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (tekst jedn. Dz.U. z 2014 r., poz. 1037, z późn. zm.) podatnicy wykonujący działalność kantorową są obowiązani do prowadzenia również – według zasad określonych w prz...