PIT pracownika: Korzystanie z telefonu służbowego do celów prywatnych

Pytanie: Wnioskodawca postanowił, że udostępni swoim pracownikom służbowe telefony komórkowe. Wnioskodawca ponosić będzie miesięczną, stałą opłatę za abonament, pozostającą bez zależności od ilości wykonanych połączeń, wysłanych sms-ów lub mms-ów, a także użytych danych sieci komórkowej.Czy incydentalne korzystanie z telefonu służbowego dla celów prywatnych powoduje powstanie po stronie pracownika przychodu ze stosunku pracy, a tym samym obowiązek pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych po stronie Wnioskodawcy?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 czerwca 2019 r. (data wpływu 18 czerwca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z incydentalnym wykorzystaniem przez pracowników telefonów służbowych do celów prywatnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z incydentalnym wykorzystaniem przez pracowników telefonów służbowych do celów prywatnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

X spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej zwana jako X lub „Spółka”) jest producentem profili PVC do stolarki okiennej i drzwiowej oraz systemów kompozytowych do tarasów, elewacji i ogrodzeń. Wysoka konkurencyjność oraz zmiany na rynku tej branży nakłoniły Spółkę do reformy dotychczasowej organizacji oraz stosowanych środków w zakresie marketingu, innowacyjności, obsługi klienta oraz relacji z pracownikami. W związku z powyższym X postanowił, że udostępni swoim pracownikom służbowe telefony komórkowe.

Spółka ponosić będzie miesięczną, stałą opłatę za abonament, pozostającą bez zależności od ilości wykonanych połączeń, wysłanych sms-ów lub mms-ów, a także użytych danych sieci komórkowej. Powyżej wspomniana opłata, którą będzie ponosić Spółka, wynika z umowy zawartej z operatorem. Umowa ta nie określa kosztu za jedną minutę rozmowy. Nie wskazuje ona stawki za minutę połączenia, wysłanie sms-a lub mms-a, ani za jednostkę transferu danych.

Zasady korzystania z telefonów określa regulamin obowiązujący w Spółce, zwany Procedurą. Pracownik będzie musiał złożyć uzasadniony wniosek o przyznanie służbowego telefonu komórkowego, a jego uzyskanie zależeć będzie od zgody bezpośredniego przełożonego. W razie udostępnienia telefonu służbowego, Spółka oraz pracownik zawrą umowę powierzenia mienia, w ramach której Spółka zobowiąże się do ponoszenia miesięcznej opłaty za abonament, a pracownik Spółki uzyska uprawnienie do korzystania z powierzonego telefonu dla celów służbowych i incydentalnie również dla celów prywatnych. Zgodnie z przedmiotową umową pracownik Spółki zobowiązuje się do nieudostępniania telefonu innym osobom.

Pracownik będzie również zobowiązany do podpisania oświadczenia, w ramach którego potwierdzi, że zapoznał/a się z treścią i że zobowiązuje się do przestrzegania Procedury, która to szczegółowo określa warunki przekazania oraz korzystania z powierzonych telefonów komórkowych w X. Zgodnie z powyżej wspomnianą Procedurą pracownik odpowiedzialny jest za prawidłowe użytkowanie powierzonego mienia, w tym też zabezpieczenie go przed zniszczeniem i kradzieżą oraz dostaniem się w niepowołane ręce. Pracownik zobowiązany jest do niezwłocznego powiadomienia osoby odpowiedzialnej za administrowanie telefonami służbowymi w Spółce o uszkodzeniu, zniszczeniu, zagubieniu lub kradzieży służbowego telefonu komórkowego (lub karty SIM), a także do zwrócenia powierzonego mienia w momencie ustania stosunku pracy lub zmiany stanowiska pracy oraz na każde wezwanie pracodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, incydentalne korzystanie z telefonu służbowego dla celów prywatnych powoduje powstanie po stronie pracownika przychodu ze stosunku pracy, w myśl art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U.2018.1509 t.j.), a tym samym obowiązek pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych po stronie Wnioskodawcy?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego incydentalne korzystanie z telefonu służbowego nie powoduje po stronie pracownika przychodu ze stosunku pracy, a tym samym nie powstaje obowiązek pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych po stronie Wnioskodawcy.

Do przychodów ze stosunku pracy zalicza się, zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U.2018.1509 tj.), „inne nieodpłatne świadczenia”. Pojęcie to budziło wiele wątpliwości, które stały się przedmiotem zbadania konstytucyjności przepisów art. 12 ust. 1 w zw. z art. 11 ust. 1 oraz art. 12 ust. 3 w zw. z art. 11 ust. 2-2b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie, w jakim przepisy te przewidują opodatkowanie wszelkich świadczeń:

• które pracownik może potencjalnie otrzymać w związku z pozostawaniem w stosunku pracy,
• które są ściśle związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez pracodawcę,
• których wartości nie da się obliczyć w zgodzie z metodologią wskazaną w powołanej ustawie.

W dniu 8 lipca 2014 r. Trybunał Konstytucyjny wydał wyrok w sprawie K 7/13, w którym stwierdził, że powyżej wymienione przepisy rozumiane w ten sposób, że „inne nieodpłatne świadczenie” oznacza wyłącznie przysporzenie majątkowe o indywidualnie określonej wartości, otrzymane przez pracownika, są zgodne z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej. Wskazane orzeczenie jest tzw. wyrokiem interpretacyjnym, bowiem Trybunał Konstytucyjny wskazał na określoną wykładnię przepisów, która pozwala na przyjęcie, że są one zgodne z Konstytucją. Trybunał podkreślił, że „za przychód pracownika mogą być uznane świadczenia, które:

• pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),
• po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,
• po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów)”.

W opisywanym zdarzeniu przyszłym drugi oraz trzeci warunek nie są spełnione, wobec czego incydentalne korzystanie z telefonu służbowego nie może zostać uznane jako przychód ze stosunku pracy.

Trybunał Konstytucyjny zwrócił uwagę na to, że świadczenia w naturze i inne nieodpłatne świadczenia – w przeciwieństwie do pieniędzy i wartości pieniężnych – są traktowane jako przychód wyłącznie pod warunkiem, że są „,otrzymane”, co ma wskazywać na bezwz...