Pożyczka w prawie cywilnym

Pożyczka jest rodzajem umowy cywilnoprawnej, dwustronnie zobowiązującej, wramach której pożyczkodawca przekazuje dodyspozycji pożyczkobiorcy oznaczoną kwotę środków pieniężnych lub przedmiotów określonych co dogatunku, zmożliwością dysponowania tymi środkami przez czas oznaczony lub nieoznaczony.

Pożyczkobiorca zobowiązuje się z kolei do zwrotu pozyskanych w ten sposób środków w terminie wskazanym w umowie bądź też w terminie zakreślonym przez pożyczkodawcę, o ile termin zwrotu pożyczki nie był w umowie ustalony. W tym drugim przypadku pożyczkobiorca zobowiązany jest do zwrotu pożyczki w terminie 6 tygodni od wypowiedzenia umowy przez pożyczkodawcę.

Kodeks cywilny reguluje zasady udzielania pożyczek w art. 720–724.

Odpłatność w umowie pożyczki

Pożyczka może mieć charakter odpłatny bądź nieodpłatny. Odpłatność polega najczęściej na naliczeniu przez pożyczkodawcę wobec pożyczkobiorcy odsetek od sumy dłużnej za okres, gdy pozostawała w dyspozycji pożyczkobiorcy.

Odpłatność udzielonej pożyczki nie jest obligatoryjna, jednakże w niektórych sytuacjach może być konieczna. Będzie tak przede wszystkim w przypadku pożyczek udzielanych przedsiębiorcom, gdyż wówczas brak zastrzeżenia odpłatności po stronie pożyczkobiorcy może być identyfikowany z punktu widzenia skutków podatkowych jako nieodpłatnie otrzymane świadczenie majątkowe, którego równowartość będzie traktowana jako przychód podatkowy.

Pożyczka a kredyt

Pożyczka często bywa porównywana do kredytu. Istotą kredytu jest przede wszystkim udzielenie przez instytucję finansową (np. bank) na rzecz kredytobiorcy oznaczonej sumy pieniężnej z przeznaczeniem na określony cel (gospodarczy, finansowy, konsumpcyjny, mieszkaniowy, inny) oraz z obowiązkiem jej zwrotu w oznaczonym w umowie terminie wraz z należnym na rzecz instytucji finansowej wynagrodzeniem (odsetkami).

Różnice w stosunku pożyczek odnoszą się do kwe...