SLIM VAT 3 wpłynie na wysokość sankcji VAT

Obecnie w polskiej ustawie o VAT obowiązują przepisy zgodnie z którymi organ podatkowy stosuje dodatkowe zobowiązanie podatkowe (tzw. sankcja VAT) w stosunku do podatników, którzy popełnili błędy w rozliczaniu podatku oraz skutkują one zaniżeniem zobowiązania podatkowego lub zawyżeniem nadwyżki podatku naliczonego. Jednakże ustawodawca planuje nowelizację przepisów dotyczących sankcji VAT przy wprowadzeniu pakietu SLIM VAT 3. Jest to umotywowane faktem, iż obecny stan prawny nie uwzględnia orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, a także narusza zasadę proporcjonalności.

Dodatkowe zobowiązanie podatkowe

Przepisy, które pozwalają na nałożenie przez organ sankcji VAT, zostały wprowadzone do ustawy o podatku od towarów i usług (dalej jako ustawa o VAT) z dniem 1 stycznia 2017 r.

Co do zasady, jest to narzędzie, które ma na celu odstraszać potencjalnych oszustów podatkowych od nieprzestrzegania prawa podatkowego. Jednakże, w niektórych przypadkach, także przedsiębiorcy, którzy popełnili błędy w rozliczeniu podatkowym dla potrzeb podatku VAT, mogą zostać ukarani sankcją VAT.

Wysokość dodatkowego zobowiązania podatkowego

Przepisy dotyczące wysokości dodatkowego zobowiązania podatkowego można odnaleźć w Rozdziale 5 ustawy o VAT. Jego wysokość jest wyrażona procentowo i zależy od zaistnienia pewnego stanu faktycznego. Podstawą natomiast od której nalicza się dodatkowe zobowiązanie jest kwota zaniżenia zobowiązania podatkowego, kwota zawyżenia zwrotu różnicy podatku, zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku do obniżenia podatku należnego za następne okresy rozliczeniowe.

Obecnie wysokości sankcji VAT kształtują się następująco:

• 15% (art. 112b ust. 2a) – stosowana w przypadku, gdy zastosowanie ma wysokość 30 % sankcji VAT a podatnik skorygował zakwestionowaną przez organ deklarację i najpóźniej w dniu złożenia tej korekty deklaracji wpłacił kwotę zobowiązania podatkowego lub zwrócił nienależną kwotę zwrotu, wysokość dodatkowego zobowiązania podatkowego.
• 20% (art. 112b ust. 2 pkt 1 oraz art. 112b ust. 2 pkt 2) stosowana w przypadkach:
  • zaniżenia zobowiązania podatkowego, zawyżenia kwoty zwrotu różnicy zwrotu podatku naliczonego lub kwoty różnicy podatku do obniżenia kwoty podatku należnego za następne okresy rozliczeniowe (dalej jako kwota do przeniesienia) bądź wykazania kwoty zwrotu lub kwoty do przeniesienia zamiast kwoty zobowiązania podatkowego - jeżeli podatnik po zakończeniu kontroli podatkowej lub kontroli celno-skarbowej złożył korektę deklaracji uwzględniającą stwierdzone nieprawidłowości i najpóźniej w dniu złożenia tej korekty deklaracji wpłacił kwotę zobowiązania podatkowego lub zwrócił nienależną kwotę zwrotu;
  • niezłożenia deklaracji podatkowej oraz niewpłacenia kwoty zobowiązania podatkowego - jeżeli podatnik po zakończeniu kontroli podatkowej lub kontroli celno-skarbowej złożył deklarację podatkową i najpóźniej w dniu złożenia tej deklaracji wpłacił kwotę zobowiązania podatkowego.
• 30% (art. 112b ust. 1) – stosowana w przypadkach niezłożenia deklaracji podatkowej oraz braku wpłaty kwoty zobowiązania podatkowego, bądź też wykazania w złożonej deklaracji podatkowej:
  • kwoty zobowiązania podatkowego niższej od kwoty należnej,
  • kwoty zwrotu różnicy podatku lub kwoty zwrotu podatku naliczonego wyższej od kwoty należnej,
  • kwoty zwrotu różnicy podatku lub kwoty zwrotu podatku naliczonego wyższą od kwoty należnej,
  • kwoty zwrotu różnicy podatku, kwoty zwrotu podatku naliczonego lub kwoty różnicy podatku do obniżenia kwoty podatku należnego za następne okresy rozliczeniowe, zamiast wykazania kwoty zobowiązania podatkowego podlegającej ...