WSA. Odwrotne obciążenie VAT przy usłudze najmu

Z uzasadnienia: Jakkolwiek gdyby uznać, że wspomniane prace budowlane stanowią odrębną usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 Uptu, to jeśli dotyczą przedmiotu umowy najmu, mają charakter wyłącznie uboczny i pomocniczy względem zasadniczego świadczenia. Tym samym, otrzymane za te usługi wynagrodzenie stanowi element zapłaty z tytułu świadczonej usługi najmu, która w ramach świadczenia kompleksowego ma charakter dominujący (...) stwierdzenie, iż Skarżąca nie wykonuje na rzecz najemców usług budowlanych na zasadzie art. 8 ust. 2a Uptu wyklucza zatem możliwość uznania, że podmioty, od których te usługi nabywa działają w charakterze podwykonawców. Skoro tak, to mechanizm tzw. "odwrotnego obciążenia" nie znajdzie zastosowania w tej sprawie.

SENTENCJA

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Monika Świercz, Sędziowie asesor WSA Piotr Dębkowski (sprawozdawca), sędzia WSA Artur Kuś, Protokolant referent stażysta Krzysztof Durka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 lutego 2019 r. sprawy ze skargi P. sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 marca 2018 r. nr 0114-KDIP1-2.4012.26.2018.1.IG w przedmiocie podatku od towarów i usług

1. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną,
2. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz P. sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 457 zł (słownie: czterysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

UZASADNIENIE

W dniu 15 stycznia 2018 r. do Krajowej Informacji Skarbowej wpłynął wniosek P. sp. z o.o. z/s w W. (dalej Skarżąca) o wydanie interpretacji przepisów ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U z 2017 r., poz. 1221 ze zm., dalej Uptu).

We wniosku Skarżąca podała, że prowadzi działalność w zakresie wynajmu przestrzeni magazynowej i biurowej na rzecz podmiotów gospodarczych. Skarżąca obciąża najemców opłatami, które stanowią składowe wynagrodzenia związanego z najmem powierzchni. Są to opłaty stanowiące: czynsz najmu, opłaty eksploatacyjne, opłaty za zarządzanie, czynsz ASTI (związany z podwyższonym standardem powierzchni), media (energia elektryczna, woda).

Skarżąca nabywa od podmiotów zewnętrznych usługi związane z utrzymaniem powierzchni wspólnych, z których część stanowi usługi, o których mowa w poz. 2-48 załącznika 14 do Uptu. Usługi te nie podlegają refakturowaniu, ale mogą stanowić jeden z elementów pobieranych opłat eksploatacyjnych.

Nabywane usługi dotyczą:

1. konserwacji wspólnych transformatorów elektrycznych i wspólnych pomieszczeń technicznych, rozdzielni i ochrony nieruchomości lub budynku;
2. utrzymania, w związku ze zużyciem, właściwego funkcjonowania urządzeń telefonicznych, urządzeń przesyłu danych oraz innych urządzeń komunikacyjnych na nieruchomości lub w budynku;
3. konserwacji, naprawy i eksploatacji instalacji i urządzeń technicznych, a także służących zapewnieniu bezpieczeństwa i ochrony, w szczególności:
   • systemów klimatyzacji, wentylacji i ogrzewania;
   • instalacji wodno-kanalizacyjnych;
   • instalacji elektrycznych;
   • systemów przeciwpożarowych;
   • pozostałych systemów technicznych.

Skarżąca wyjaśniła, że wspomniane koszty są rozliczane z najemcami w formie opłaty eksploatacyjnej, której zadaniem jest pokrycie kosztów wspólnych nieruchomości lub budynku. Opłata eksploatacyjna (koszty dotyczące całego budynku) jest jednym z elementów kalkulacyjnych czynszu najmu i jest wyszczególniona w fakturze. Skarżąca oblicza ją w ten sposób, że dzieli poniesione wydatki przez ilość metrów kwadratowych powierzchni i uzyskuje w ten sposób wysokość opłaty za 1 m2. Alokacja kosztów jest dokonywana z uwzględnieniem zajmowanej powierzchni przez danego najemcę oraz rodzaju wykorzystywanych urządzeń. Niektóre koszty mogą być przyporządkowane tylko jednemu najemcy, gdy poniesiony wydatek dotyczył tylko powierzchni zajmowanej przez tego najemcę.

Skarżąca pobiera co miesiąc opłatę eksploatacyjną w szacowanej wysokości, co zostaje następnie rozliczone na koniec roku fakturą in plus, jeśli faktyczne koszty okazały się wyższe lub fakturą in minus, gdy okazały się niższe.

Co miesiąc Skarżąca wystawia fakturę, w której jedna z pozycji jest opłata eksploatacyjna. Na koniec roku wystawiana jest ostateczna faktura, która stanowi roczne rozliczenie opłaty eksploatacyjnej.

Skarżąca podała, że zarówno ona, jak i najemcy oraz usługodawcy usług, o których mowa w poz. 2-48 załącznika 14 do Uptu, są zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi.

W związku z powyższym Skarżąca zapytała, czy świadczone na jej rzecz usługi, o których mowa w poz. 2-48 załącznika 14 do Uptu, które nie są refakturowane i wpływają wyłącznie na wysokość elementów kalkulacyjnych związanych ze świadczeniem usługi najmu (opłata eksploatacyjna), powinno być rozliczane na zasadach ogólnych?

Na tak postawione pytanie Skarżąca udzieliła odpowiedzi twierdzącej.

Skarżąca wskazała, że w przypadku spornych świadczeń jest inwestorem końcowym. Działa we własnym imieniu i na własną rzecz. Jest zatem beneficjentem usługi budowlanej. Dodała, że nie odsprzedaje usług budowlanych, gdyż pobierane opłaty eksploatacyjne są elementem kalkulacyjnym usługi najmu.

W wydanej 14 marca 2018 r. Interpretacji Indywidualnej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (DKIS) uznał stanowisko Skarżącej za nieprawidłowe.

DKIS uznał, że Skarżąca świadczy na rzecz najemców dwie odrębne usługi. Usługę najmu oraz np. "malowanie ścian wewnętrznych i podłóg budynków pompowni pożarowej", która, podobnie jak inne wymienione we wniosku świadczenia, stanowi niezależną usługę budowlaną.

Korzystając zaś z pomocy podwykonawcy – firmy zewnętrznej, Skarżąca winna rozliczać te świadczenia na zasadzie mechanizmu odwróconego obciążenia.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie P., działająca za pośrednictwem pełnomocnika – doradcy podatkowego, wniosła o uchylenie wydanej interpretacji indywidualnej, uznanie stanowiska wnioskodawcy za prawidłowe oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych.

Skarżąca zarzuciła DKIS naruszenie art. 17 ust. 1 pkt 8, ust. 1h oraz ust 2 Uptu w zw. z poz. 2-48 załącznika nr 14 do Uptu, poprzez uznanie, że świadczenie na jej rzecz usług wymienionych w poz. 2-48, które nie są refakturowane i wpływają wyłącznie na wysokość elementów kalkulacyjnych związanych ze świadczeniem usługi najmu (opłata eksploatacyjna) nie mogą być rozliczone na zasadach ogólnych, lecz powinny być rozliczone na zasadach mechanizmu odwróconego...