WSA. Opłaty za przedszkole nie mogą być kosztem firmy

Zapewnienie prawidłowej opieki nad małoletnim dzieckiem jest obowiązkiem rodziców (opiekunów prawnych) wynikającym z prywatnej sfery ich życia, niezależnym od ich aktywności zawodowej oraz źródła, z którego uzyskują oni dochody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Z tego też względu nie sposób twierdzić, że opłata związana z umieszczeniem dziecka w przedszkolu jest ponoszona w celu uzyskania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, czy też z zachowaniem lub zabezpieczeniem tego źródła przychodu.

Z wnioskiem o interpretację zwrócił się przedsiębiorca, który prowadzi działalność gospodarczą w zakresie m.in. najmu znaków towarowych oraz pełni funkcję prezesa w spółce z o.o. Jest również ojcem, wraz z żoną opiekunem dwojga dzieci: dwuletniego i rocznego. Żona przedsiębiorcy wykonuje pracę w ramach etatu i z reguły w godzinach funkcjonowania pracodawcy przebywa w miejscu zatrudnienia. Przedsiębiorca wraz z żoną w celu zapewnienia opieki nad dzieckiem w godzinach zawodowej aktywności jego oraz żony ponosi wydatki w postaci opłaty za przedszkole.

Przedsiębiorca chciał wiedzieć czy opłatę za przedszkole, udokumentowaną fakturami wystawionymi przez przedszkole, może uznać za koszt uzyskania przychodu w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w całości czy tylko w 50%. Jego zdaniem, opłata za przedszkole jest kosztem uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT. Jest to koszt poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, niewymieniony w art. 23 ustawy o PIT. Sprawowanie ciągłej osobistej opieki nad dzieckiem uniemożliwiłoby jemu oraz jego żonie wykonywania swoich funkcji zawodowych, a zatem nie mogliby oni uzyskiwać przychodów z tejże aktywności. W takiej sytuacji zostałby zmuszony do zamknięcia firmy i rezygnacji z funkcji prezesa w spółce. Podobnie jego żona - sprawowanie przez nią ciągłej osobistej opieki nad dzieckiem uniemożliwiłoby wykonywanie pracy w ramach zatrudnienia na etacie. Biorąc pod uwagę, że do opieki nad dzieckiem zobowiązani są w takim samym stopniu powinien uznać za koszt uzyskania przychodu w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w wysokości 50%.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie zgodził się z przedsiębiorcą. W wydanej interpretacji organ podatkowy wyjaśnił:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Kosztami uzyskania przychodów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z tą działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów.

Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, że konieczność poniesienia określonego wydatku nie może wynikać z zaniedbań lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Ustawodawca, posługując się zwrotem „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu” przypisuje temu określeniu cechę świadomego, zamierzonego, przemyślanego i logicznego działania podatnika przyporządkowanego osiągnięciu przychodów, a nie odwołuje się do skutku będącego następstwem określonego działania. Wykładnia językowa użytego przez ustawodawcę pojęcia ,,koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu” oznacza, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków pod tym wszakże warunkiem, że wykaże, że świadomie poniósł określony wydatek, który ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągnięt...