WSA. Zwrot VAT: Fiskus nie może oceniać poziomu ryzyka w biznesie

Procedura przedłużenia terminu zwrotu VAT została wdrożona przez organy podatkowe nie dlatego, że istnieje podejrzenie funkcjonowania oszustw lub wyłudzeń podatku jak np. przestępstw karuzelowych, lecz z powodu braku wiary tych organów w racjonalność inicjatywy gospodarczej spółki, w tym zwłaszcza w to, że cel gospodarczy zostanie zrealizowany. Ocena poziomu ryzyka w działalności gospodarczej dokonywana przez podmiot niepowołany profesjonalnie i ustrojowo do tego rodzaju działań, a mianowicie przez organ podatkowy, musi budzić wątpliwości - orzekł WSA w Łodzi.

22 września 2017 r. wpłynęła do Urzędu Skarbowego deklaracja VAT-7 za sierpień 2017 r. z wykazaną kwotą nadwyżki podatku naliczonego nad podatkiem należnym do zwrotu na rachunek bankowy w terminie 60 dni. Naczelnik US dokonał przedłużenia terminu zwrotu nadwyżki do 29 marca 2019 r., przywołując m.in. przepis art. 87 ust. 2 ustawy o VAT.

Po rozpatrzeniu zażalenia spółki z o.o. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika US. Dyrektor stwierdził, że w sporządzonym protokole z kontroli podatkowej wskazano, że w ocenie organu nie można obiektywnie uznać, iż zamiarem strony w momencie ponoszenia wydatków było wykorzystanie nabytych towarów i usług do czynności opodatkowanych. W rezultacie zasadność zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wymaga dodatkowego sprawdzenia w ramach postępowania podatkowego, którego celem będzie weryfikacja złożonego rozliczenia, poprzez sprawdzenie zgodności stanu faktycznego z deklaracją VAT-7 za sierpień 2017 r.

Sprawa trafiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi.

Zdaniem WSA, ocena, czy "zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania" nie może być dowolna i musi opierać się na odpowiednich przesłankach wynikających ze stanu faktycznego sprawy. Dopuszczalność przedłużenia terminu zwrotu podatku nie może być bowiem odczytywana jako blankietowe, prewencyjne upoważnienie do opóźniania realizacji praw podatnika. Tym samym organy podatkowe, wykazując przesłanki zastosowania art. 87 ust. 2 ustawy o VAT, powinny nie tylko wskazać na potrzebę zbadania określonych okoliczności (określając jakie czynności w tym celu zostaną lub zostały podjęte), ale także wyjaśnić źródło zaistniałych wątpliwości. W rozpoznanej sprawie organy podatkowe z tego obowiązku się nie wywiązały w należyty sposób.

Sąd, biorąc pod uwagę argumenty obu stron sporu, nie był w stanie dostrzec w wywodach organu przekonujących argumentów na rzecz tezy, że zasadność zwrotu rzeczywiście wymagała dodatkowego zweryfikowania. Jak trafnie argumentowała spółka i co znajduje potwierdzenie w materiale dowodowym, posiada ona tytuł prawny do nieruchomości, na której prowadzi działalność gospodarczą i w...