Abonamenty medyczne: MF nie wierzy w dobre intencje pracodawców

Interpelacja nr 15189 do ministra finansów w sprawie podatku dochodowego od świadczeń na rzecz ochrony zdrowia pracowników

Szanowny Panie Ministrze! Do mojego biura poselskiego wpłynęło pismo od przedsiębiorców zrzeszonych w Wielkopolskim Klubie Kapitału, w którym prezentują stanowisko wielkopolskiego środowiska gospodarczego w sprawie podatku dochodowego od świadczeń na rzecz ochrony zdrowia pracowników.

Zdaniem pracodawców zrzeszonych w Wielkopolskim Klubie Kapitału, zgodnie z Kodeksem pracy najważniejszym obowiązkiem pracodawcy jest ochrona zdrowia pracowników oraz zapewnienie im bezpiecznych i higienicznych warunków pracy. To właśnie pracodawca ponosi odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w przedsiębiorstwie. Nie ma prawa zatrudnić pracownika bez ważnego zaświadczenia o zdolności do pracy na określonym stanowisku. Przepisy Kodeksu pracy obligują pracodawcę do kierowania na badania przewidziane w kodeksie oraz pokrywania ich kosztów w odniesieniu do pracowników zatrudnionych na podstawie umów: o pracę, o pracę nakładczą oraz osób pozostających w stosunku służbowym.

Przepisy prawa podatkowego przewidują możliwość zaliczenia w koszty uzyskania przychodu wydatków związanych z ubezpieczeniami zdrowotnymi ponoszonych przez pracodawcę na rzecz pracowników. Zapisy takie zawierają zarówno przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (określaną ustawą o CIT), jak i przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (określana ustawą o PIT).

Stąd gdy pracodawca ponosi koszt ubezpieczenia zdrowotnego na rzecz swoich pracowników w postaci opłacanej składki, wówczas będzie ona wydatkiem stanowiącym koszt uzyskania przychodu (CIT). Nieco inaczej wygląda sprawa w przypadku nabywania przez pracodawcę np. abonamentu w placówce medycznej. W takiej sytuacji kosztem uzyskania przychodu będzie tylko ta część składki, która obsługuje ubezpieczenie w części dotyczącej medycyny pracy. Wg przepisów ww. ustaw nie uważa się za koszty uzyskania przychodu kosztów związanych z finansowaniem świadczeń zdrowotnych przez pracodawcę na rzecz pracowników, z wyjątkiem poniesionych kosztów świadczeń zdrowotnych, do których ponoszenia zobowiązują pracodawcę przepisy Kodeksu pracy oraz innych ustaw. Według niektórych interpretacji Ministerstwa Finansów pracodawca ma obowiązek doliczyć do przychodu pracownika wartość otrzymanych przez pracownika świadczeń zdrowotnych, w tym bez wątpienia usług medycznych. W praktyce oznacza to, że pracownik od tak otrzymanego przychodu zapłaci podatek dochodowy.

Tak skonstruowane przepisy stają, zdaniem przedsiębiorców Wielkopolskiego Klubu Kapitału, w oczywistej sprzeczności z intencją ustawodawcy, który zamierzał umożliwić pracodawcom opłacanie świadczeń zdrowotnych dodatkowych poza koszykiem podstawowym oferowanym w społecznej służbie zdrowia. Co prawda pod pewnymi warunkami umożliwiają one pracodawcy zaliczenie tych wydatków do kosztów uzyskania przychodu, jednak brak spójności między CIT i PIT obciąża świadczenia zdrowotne podatkiem dochodowym - z ustawy o PIT płaconym przez pracownika. Krótko mówiąc, ustawodawca przerzucił na świadczeniobiorców, pracowników, opodatkowanie z tytułu dodatkowych świadczeń zdrowotnych wykupywanych przez pracodawcę. Tak jakby stan zdrowia pracowników nie miał związku wg ustawodawcy z przychodami pracodawcy i jego wynikami finansowymi. A przecież społeczna służba zdrowia nie nadąża z obsługą wszystkich potrzebujących. Z jednej strony nieustannie prowadzona reforma służby zdrowia nie powoduje powstania nowej jakości w zakresie tej ważnej dziedziny życia społecznego, z drugiej strony chorzy i potencjalni pacjenci informowani są o braku środków na kosztowne kuracje i leczenie przewlekłych chorób bądź rzadkich dolegliwości.

Dodatkowo zdiagnozowanie chorego wymaga anielskiej cierpliwości, bowiem dostęp do lekarza specjalisty reglamentowany jest stosownie do środków, jakimi dysponuje szpital czy przychodnia. Często diagnoza pojawia się wtedy, gdy leczenie pacjenta z zaawansowanym stadium choroby wymaga dalszych kosztownych zabiegów, chociaż wcześniejsza diagnoza pozwalałaby ich uniknąć. Wydatki na służbę zdrowia rosną więc w oszałamiającym tempie. W 2000 r. na służbę zdrowia wydaliśmy 29 mld zł. W 2008 już 49 mld. Bieżący rok również mimo kryzysu będzie rekordowy w tym zakresie, a poprawy warunków nie widać. 87% tych wydatków pochodzi ze składek odciąganych nam z pensji na powszechne ubezpieczenie zdrowotne, 9% to dopłaty z budżetu, pozostałe 4% dokładają samorządy. W Polsce zarejestrowanych jest wg danych Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia 742 szpitale, w tym 154 niepubliczne. Liczba placówek niepublicznych co roku się zwiększa. Co ciekawe, niepubliczne placówki udzielając pomocy wszystkim potrzebującym bil...