Gry i zabawy podczas szkolenia kontrahentów to reprezentacja firmy

Pytanie podatnika: Czy poniesione wydatki w związku z organizacją szkolenia będą stanowiły dla Spółki koszt uzyskania przychodów?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 21 maja 2009 r., sygn. akt I SA/Wr 101/09 – stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 04 lipca 2008 r. (data wpływu 14.07.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją szkoleń dla kontrahentów jest:

• nieprawidłowe – w zakresie wydatków na zapewnienie kontrahentom atrakcji w czasie wolnym,
• prawidłowe – w zakresie pozostałych wydatków.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 07 października 2008 r. (data wpływu 14.10.2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją szkoleń dla kontrahentów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest światowym liderem w produkcji izolacji technicznych i osłon zabezpieczających. W celu wzrostu sprzedaży oferowanych przez Spółkę produktów, a tym samym zwiększenia przewagi konkurencyjnej w segmencie podmiotów zajmujących się produkcją izolacji technicznych i osłon zabezpieczających, a także utrzymania kanałów dystrybucji oferowanych przez Spółkę produktów, Spółka zdecydowała się organizować szkolenia dla swoich kontrahentów, zajmujących się dalszą dystrybucją produkowanych przez Spółkę towarów. Przyjęta przez Spółkę forma prezentacji informacji o wyrobach produkowanych przez Spółkę podyktowana jest faktem, iż inny sposób jest czasochłonny (indywidualne spotkania z pracownikami kontrahentów) albo mało skuteczny (przesyłanie drogą pocztową informacji handlowej).

Osoby uczestniczące w szkoleniach są związane z branżą, w której Spółka działa, a wiadomości uzyskane w trakcie szkolenia są pomocne w wykonywanej przez nich pracy. Szkolenia odbywają się poza siedzibą Spółki, a ich przedmiotem jest zastosowanie najnowszych technologii stosowanych w produktach oferowanych przez Spółkę, dających przewagę nad innymi produktami oferowanymi przez konkurencję, a także szkolenie z zakresu ich montażu oraz instalacji. Wszelkie wydatki związane z organizacją szkoleń, tj. przewóz uczestników szkolenia, ich zakwaterowanie oraz wyżywienie, a także zapewnienie różnego rodzaju atrakcji w czasie wolnym - ponosi Spółka. Ponadto Spółka ponosi wydatki związane z wynajęciem sali konferencyjnej, sprzętu do prezentacji oraz wynagrodzenia wykładowców.

Pismem z dnia 07.10.2008 r. Spółka doprecyzowała stan faktyczny, informując, iż zapewnia kontrahentom następujące atrakcje w czasie wolnym:

• wyżywienie dla uczestników szkolenia (wspólne grillowanie bądź pieczenie kiełbasek na ognisku);
• zorganizowanie gier i zabaw ruchowych dla uczestników szkolenia (np. turnieje piłki nożnej bądź siatkowej, sporty wodne, sporty motorowe, paintball, nauka technik linowych);
• zorganizowanie gier i zabaw ruchowych dla uczestników szkolenia wraz z nagrodami (np. turnieje piłki nożnej bądź siatkowej, sporty wodne, sporty motorowe, paintball, nauka technik linowych);
• konkursy i loterie dla uczestników szkolenia z nagrodami i bez nagród;
• wspólne tańce i śpiewy dla uczestników szkolenia przy ognisku (np. karaoke).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy poniesione wydatki w związku z organizacją szkolenia będą stanowiły dla Spółki koszt uzyskania przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesione wydatki w całości powinny stanowić koszt uzyskania przychodów. Poniżej Spółka przedstawia szczegółowo argumenty prawne przemawiające za prawidłowością swojego stanowiska.

Spółka wskazuje, że zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, „kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1”.

Dla uznania zatem danego wydatku za koszt uzyskania przychodu niezbędne jest łączne spełnienie dwóch przesłanek:

• poniesienie go w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, oraz
• brak wymienienia danego wydatku w katalogu określonym przepisem art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

W stanie faktycznym, będącym podstawą niniejszego wniosku, obie powyższe przesłanki zostały spełnione.

Związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zgodnie z wykładnią przepisu art. 15 ust. 1 ww. ustawy, a także utrwalonym poglądem doktryny i orzecznictwa, jako wydatki poniesione „w celu osiągnięcia przychodów” powinny być kwalifikowane wszelkie wydatki, dzięki poniesieniu których, zgodnie z zasadami racjonalności ekonomicznej, podatnik może oczekiwać uzyskania przychodów. Przy czym, użyty przez ustawodawcę zwrot „w celu uzyskania przychodów” oznacza, iż nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje bezpośrednio w takim związku przyczynowo - skutkowym, że jego poniesienie ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów, albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Należy w tym miejscu położyć nacisk na sformułowany przez ustawodawcę warunek, iż wydatek musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów.

Związek między poniesionym kosztem, a osiąganym przez podatnika przychodem był przedmiotem rozważań również Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w wyroku z dnia 27 stycznia 2003 r. (sygn. akt III SA 1652/2001) stwierdził następująco: „(...) Ciężar dowodu działania w określonym celu spoczywa na podatniku. Ustawodawca posługując się zwrotem „wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów” nie posługuje się sformułowaniem „skutek”. Takie sformułowanie ma istotne znaczenie przy rozpatrywaniu pojęcia kosztów, albowiem czym innym jest „cel” działania, a czym innym „skutek” będący następstwem podjętych działań. Przez sformułowanie „w celu” należy zatem rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo - skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód)”.

Powyższą argumentację wspiera stanowisko zajęte przez Naczelny Sąd Administracyjny w uzasadnieniu do wyroku z dnia 29 listopada 1994 r. (sygn. akt SA/Wr 1242/94), w którym stwierdził: „Warunkiem uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest istnienie między nim, a osiągnięciem przychodu związku przyczynowo - skutkowego tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Zdarzają się jednak sytuacje, w których związek nie jest tak wyraźny. Należy je rozwiązywać posługując się zdrowym rozsądkiem”.

Powyższy wyrok słusznie wskazuje, że ustawodawca w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wymaga od podatnika, by poniesione przez niego wydatki, które mają być kosztem podatkowym, dały się od razu bezwarunkowo powiązać z osiąganym przychodem. Istotne jest założenie podatnika, oparte na racjonalnych przesłankach, że taki wydatek może przynieść spodziewany rezultat, tj. znaleźć przełożenie na spodziewany przychód.

Spółka pragnie przy tym jednoznacznie podnieść, że ugruntowane w orzecznictwie i piśmiennictwie pojęcie bezpośredniego związku kosztu z prowadzoną przez Podatnika działalnością gospodarczą nie może być utożsamiane z charakterem poniesionego wydatku, uznawanego za koszt uzyskania przychodu (charakterem jego powiązania z przychodem), który to może być zarówno bezpośredni, jak i pośredni - związany z całokształtem prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. Tak też WSA w Białymstoku w wyroku z dnia 11 sierpnia 2004 r., sygn. akt l SA/Bk 159/04, który uznał, że „kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty w szerokim tego wyrażenia prawnego znaczeniu, a więc obok nakładów bezpośrednich również pośrednie nakłady, straty i wydatki niezbędne, które trzeba ponieść w relacji do któregoś z elementów nakładów bezpośrednich. Takie rozumienie kosztów uzyskania przychodu, oparte jest na ich istocie ekonomicznej i dominuje w większości współczesnych ustawodawstw podatkowych”.

W analogicznym tonie wypowiedział się Minister Finansów w piśmie z 26 kwietnia 2002 r., PB3-8214-99/WK/02, gdzie stwierdził, iż „(...) wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Są to więc koszty bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskanym przychodem oraz koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika, czyli związane z funkcjonowaniem firmy (...)”.

W związku z powyższym w sytuacji, gdy dany wydatek jest celowy i zasadny - a zatem poniesiony został w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia jego źródła, spełniając tym samym dyspozycję zawartą w art. 15 ust. 1 ww. ustawy - będzie mógł stanowić koszt do celów podatkowych. Zdaniem Spółki, w przedstawionym stanie faktycznym powyższy związek jest bezsprzecznie spełniony, co Spółka wykazuje poniżej.

Spółka podkreśla, iż wszelkie wydatki na organizację szkolenia, na którym Spółka prezentuje swoje wyroby są zgodne z zasadami racjonalności ekonomicznej, gdyż warunkują skuteczną sprzedaż (prowadzenie działalności gospodarczej) i tym samym uzyskiwanie przychodów podlegających opodatkowaniu. Spółka organizując bowiem szkolenia dla swoich kontrahentów umożliwia im uzyskanie wiedzy dotyczącej produktów, która jest przydatna w wykonywaniu przez nich pracy, polegającej na dalszej dystrybucji produktów Spółki.

W konsekwencji, organizowane przez Spółkę szkolenia powodują wzrost wiedzy na temat oferowanych przez nią produktów, co skutkuje zwiększeniem osiąganych przez Spółkę przychodów. Zatem poniesione przez Spółkę wydatki nie są wydatkiem samym w sobie służącym szeroko rozumianej reprezentacji (w tym konsumpcji), lecz realizacji dalej idącego celu, jakim jest prezentacja walorów technicznych i konstrukcyjnych sprzedawanych przez Spółkę towarów.

Podatnik podkreśla ponadto, iż zorganizowanie szkolenia na temat sprzedawanych przez Spółkę produktów jest wynikiem rachunku ekonomicznego Spółki i dążenia do maksymalizacji uzyskiwanych przychodów (oraz ograniczania kosztów prowadzonej działalności gospodarczej). Ze specyfiki branży, w której Spółka działa, wynika konieczność zapoznania i przekonania klienta o sprzedawanym towarze, tj. podkreślenia jego indywidualnych walorów bądź rozwiązań technicznych w nim zastosowanych, dających przewagę nad produktami oferowanymi przez konkurencję. Spełnienie tego założenia najskuteczniej jest realizowane nie poprzez indywidualne spotkania z pracownikami kontrahentów (czasochłonność), czy też poprzez przesyłanie informacji handlowej (niska skuteczność), ale poprzez szkolenia, na których oprócz zapoznania się z parametrami technicznymi produktów sprzedawanych przez Spółkę są realizowane szkolenia dotyczące sposobu montażu sprzedawanego przez Spółkę towaru.

Dzięki charakterowi szkolenia, na którym obecni są pracownicy kontrahen...