Ewidencja przebiegu pojazdu a koszty podatkowe

Z uzasadnienia: Nawet jeśli podatnik faktycznie wykorzystuje samochód osobowy niewprowadzony do ewidencji środków trwałych w działalności gospodarczej, to brak wymaganej przepisami prawa ewidencji przebiegu pojazdu, sporządzonej zgodnie z wymogami zawartymi w art. 23 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wyklucza możliwość zaliczenia kosztów jego eksploatacji, w tym wydatków na zakup paliwa do kosztów podatkowych, o których mowa w art. 22 tej ustawy.

SENTENCJA

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Grażyna Firek, Sędziowie: WSA Piotr Głowacki, WSA Agnieszka Jakimowicz (spr.), Protokolant: Daniel Marzec, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 października 2011 r., sprawy ze skargi Z.B., na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia 31 stycznia 2011 r. nr [...], w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r.:

I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji,
II. określa, że wymienione w punkcie I decyzje nie mogą być wykonane do czasu prawomocności wyroku,
III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącej koszty postępowania w kwocie 211, 00 zł (dwieście jedenaście złotych 00/100).

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 31 stycznia 2011 r. nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej, po rozpoznaniu odwołania Z.B., utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 26 listopada 2010 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r. w kwocie 14.062 zł.

W uzasadnieniu organ podniósł, że w przedmiotowej sprawie stwierdzono, iż w 2004 r. Z.B. prowadziła działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach określonych w art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w spółce cywilnej "P" w K., posiadając udział w zyskach i stratach spółki wynoszący 34 procent.

W związku z brakiem możliwości zapoznania się z dokumentami firmy oraz pozbawieniem jakiegokolwiek wynagrodzenia, a także udziału w zyskach Z.B. złożyła do Naczelnika Urzędu Skarbowego wniosek o dokonanie korekty zeznań podatkowych za ostatnie pięć lat, m. inn. za 2004 r. Zdaniem podatniczki zeznanie roczne PIT-36L jest niezgodne z rzeczywistością, gdyż nie było sporządzane przez podatniczkę.

W związku z powyższym Naczelnik Urzędu Skarbowego wszczął postępowanie podatkowe, w toku którego na podstawie okazanych dokumentów źródłowych ustalił, że do kosztów uzyskania przychodów nieprawidłowo zaliczono następujące wydatki:

1. na zakup benzyny do samochodu osobowego S. o nr rej. [...], który to samochód nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych, nie była dla niego prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu, kwoty przeznaczane na zakup paliwa były księgowane na podstawie dowodów PK (stanowiących sumę imiennych faktur wystawionych na T.B.) oraz dowodów wewnętrznych, poza tym faktury dokumentujące zakup paliwa do w/w samochodu oraz liczba kilometrów zostały ujęte w ewidencji przebiegu pojazdu dla innej firmy, mianowicie firmy "F" prowadzonej przez T.B. Organ powołując się na treść przepisów art. 22 ust. 1, art. 23 ust. 1 pkt 46, art. 23 ust. 5 oraz art. 23 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdził, że do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć jedynie te wydatki związane z używaniem samochodu osobowego, niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych i wykorzystywanego na potrzeby działalności gospodarczej, które ponoszone są w celu uzyskania przychodu, zostały we właściwy sposób udokumentowane i mieszczą się w limicie wyznaczonym przez iloczyn kilometrów przebiegu pojazdu oraz stawki za jeden kilometr. W celu ustalenia tego limitu konieczne jest prowadzenie tzw. ewidencji przebiegu pojazdu zgodnie z wymogami ustawy. Brak takiej ewidencji wyklucza możliwość uznania wydatku za koszt podatkowy. Organ zwrócił też uwagę, że wydatki związane z eksploatacją tego samochodu zostały zaliczone jako koszt uzyskania przychodu w innej firmie. Ponadto T.B., na którego figurują faktury nie mógł faktycznie wykorzystywać samochodu do prowadzenia działalności gospodarczej, bo w tym czasie przebywał w zakładzie karnym.

2. za montaż komory chłodniczej z paneli izolacyjnych z rdzeniem styropianowym, z uwagi na niewykazanie związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,

3. z tytułu wynagrodzenia pracowników za luty 2004 r.,

4. z tytułu nabycia usług prawniczych według faktury wystawionej przez Kancelarię Adwokacką Z.Z.. Zdaniem organu podatniczka nie wykazała związku poniesionego wydatku z uzyskanym przychodem, z akt sprawy nie wynika bowiem o jakim charakterze były to usługi. Pełnomocnik podatniczki wskazał jedynie, że chodzi o postępowanie sądowe dotyczące spółki.

5. na zakup usług remontowo-budowlanych oraz wodno-kanalizacyjnych od firmy FHU "P" K.W.. Organ w toku postępowania stwierdził, że firma taka nigdy nie została zarejestrowana, a numer regonu widniejący na pieczątce jest niepoprawny. Sam Witold Kotowski zeznał zaś, że w latach 2004-2006 nie prowadził żadnej działalności gospodarczej, Firma Handlowo Usługowa "P" nie jest mu znana, nie świadczył także żadnych usług budowlanych na rzecz firmy "P". Zatem organ zakwestionował jako koszt uzyskania przychodu wydatki opisane w fakturach wystawionych przez firmę "P", gdyż nie odzwierciedlały one rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, zaś w toku postępowania podatniczka nie przedłożyła innych dowodów, z których wynikałoby wykonanie robót opisanych w przedmiotowych fakturach.

6. za zakup nabiału,

7. za kontrolę sanitarną, w toku której stwierdzono naruszenie wymagań higieniczno - sanitarnych. Organ podniósł, że w świetle treści art. 23 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatków tych nie można uznać za koszt podatkowy.

8. za zakup wentylatora dachowego i modernizację systemu wentylacyjnego (w opinii organu wydatki te nie stanowiły kosztu podatkowego z uwagi na brzmienie art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Organ stwierdził również, że nie wpisano do księgi i nie okazano remanentu początkowego sporządzonego w spółce na dzień 1 stycznia 2004 r., z uwagi na co przyjęto go w wartości "zero". W oparciu o powyższe ustalenia stwierdzono nierzetelność ksiąg podatkowych spółki we wskazanym zakresie. Za podstawę wymiaru podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r. przyjęto zatem przychód spółki w wysokości 1.883.153,93 zł, tj. w kwocie zadeklarowanej przez wspólników, zaś koszty uzyskania przychodu przyjęto w kwocie 1.623,232,96 zł na podstawie okazanych dokumentów źródłowych, tj. z uwzględnieniem korekty o wydatki nieuznane za koszty podatkowe w wysokości 42.646,10 zł. Przy czym dochód przypadający na podatniczkę wyliczono uwzględniając 34 procentowy udział w zyskach spółki.

W odwołaniu wniesionym od decyzji organu I instancji pełnomocnik podatniczki podniósł, że organ podatkowy nie podał na jakiej podstawie faktycznej i prawnej przyjął koszty uzyskania przychodu w spółce cywilnej w kwocie 1.623.232,96 zł.

Zarzuty odwołania skupiły się na niezasadnym, w opinii pełnomocnika podatniczki, zakwestionowaniu jako koszt uzyskania przychodu wydatków poniesionych na zakup paliwa do samochodu osobowego S. o nr rej. [...], kosztów obsługi prawnej oraz kosztów związanych z zakupem wentylatora dachowego.

W uzasadnieniu podniesiono, że organ całkowicie pominął wyjaśnienia podatnika i jego pełnomocnika, że faktura wystawiona przez Kancelarię Adwokacką Z.Z. dotyczy postępowania sądowego dotyczącego spółki cywilnej [...]. W tym okresie m.in. w Sądzie Okręgowym toczyło się postępowanie pod sygn. akt IX GC 1214/02 z powództwa T.B. (seniora) przeciwko Z.B., T.B. i T.B.(juniorowi) o wydanie i zapłatę. Ponadto kancelaria wykonywała i inne usługi w postaci doradztwa podatkowego, czy konsultacji w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej, co niewątpliwie pozostawało w związku z uzyskiwanym dochodem.

W odniesieniu do kosztów eksploatacji samochodu osobowego pełnomocnik wskazał, że był on wykorzystywany równolegle w obydwu firmach, a zatem argument organu, że wydatki na paliwo uwzględnione zostały w firmie "F", a zatem nie mogą być wzięte pod uwagę jako koszt podatkowy w spółce jest niezasadny. Wskazano nadto, że fakt odbywania kary pozbawienia wolności przez T.B. nie może mieć wpływu na wysokość zaewidencjonowanych kosztów uzyskania przychodów, zwłaszcza że w tym czasie samochód był użytkowany przez innego wspólnika - Z.B. na podstawie upoważnienia od T.B., która to informacja znajduje się w aktach sprawy, a nawet w decyzji organu I instancji, ale do której organ podatkowy w ogóle się nie odniósł. Pełnomocnik podatniczki zaznaczył również, że nie była ona dopuszczana do prowadzenia spraw spółki, a zatem nie mogła wiedzieć, że brak jest ewidencji przebiegu pojazdu.

W odwołaniu podniesiono także, że zakupiony wentylator jest immanentnie związany z faktem prowadzenia działalności gospodarczej, a brak jego ujęcia w ewidencji środków trwałych związany był z tym, że jego wartość wynosiła 3.500 zł. Zgodnie zaś ze stosownymi przepisami, jeżeli wartość początkowa środka trwałego nie przekracza kwoty 3.500 zł, koszt nabycia lub wytworzenia takiego środka trwałego można w miesiącu przekazania do użytkowania zaliczyć jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów. Wtedy nie ujmuje się go już w ewidencji, jak to miało miejsce w tym przypadku.

Dyrektor Izby Skarbowej odnosząc się w swojej decyzji do zarzutów zawartych w odwołaniu zaznaczył, że podstawową przesłanką, dla której nie zostały uznane za koszty podatkowe wydatk...