Kara umowna jako koszt uzyskania przychodów

Pytanie podatnika: Czy Wnioskodawca może zaliczyć karę umowną do kosztów uzyskania przychodów?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2012 r. (data wpływu 3 kwietnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 czerwca 2012 r. (data wpływu 25 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kary umownej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.
Wniosek powyższy nie spełniał wymogów, o których mowa m. in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), w związku z czym pismem z dnia 12 czerwca 2012 r., Nr IPTPB1/415-242/12-2/KO, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wystąpił o uzupełnienie wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.
Wezwanie wysłano w dniu 12 czerwca 2012 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 15 czerwca 2012 r.), Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 20 czerwca 2012 r. (data wpływu 25 czerwca 2012 r.), które nadane zostało w polskiej placówce operatora publicznego w dniu 22 czerwca 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest wspólnikiem posiadającym 50% udziałów w Firmie Spółka Jawna. Przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej Firmy jest m.in. dostarczanie sprzętu specjalistycznego, dostawa materiałów do bezwykopowej renowacji oraz wykonywanie bezwykopowej renowacji kanalizacji. Ewidencja księgowa prowadzona jest w formie ksiąg rachunkowych.
W lipcu 2011 r. została zawarta umowa pomiędzy Firmą (dostawcą), a Sp. z o.o. (odbiorcą) na dostawę samochodu przeznaczonego do ciśnieniowego czyszczenia sieci kanalizacyjnej, którego producentem jest niemiecka firma K. Termin realizacji umowy dla odbiorcy określono na dzień 30 listopada 2011 r. W razie niedotrzymania terminu dostawy w umowie zawarto klauzulę o naliczeniu kar umownych dla dostawcy. Na początku listopada 2011 r. odbyła się kontrola procesu produkcyjnego w siedzibie producenta, w której uczestniczyli przedstawiciele Odbiorcy. W trakcie kontroli nie stwierdzono żadnych nieprawidłowości. Pod koniec listopada 2011 r. producent poinformował dostawcę o problemach przy produkcji samochodu specjalistycznego, wobec czego termin odbioru został przez producenta przesunięty o dwa tygodnie, co automatycznie spowodowało opóźnienie dostawy do Odbiorcy.
W dniu 16 grudnia 2011 r. samochód został przekazany odbiorcy przez dostawcę protokołem odbioru i przyjęty bez zastrzeżeń (bez żadnych wad fizycznych oraz prawnych). W dniu 27 stycznia 2012 r. odbiorca wystawił referencje potwierdzając, że dostawa została wykonana w sposób profesjonalny oraz z należytą starannością. Jednocześnie dostawca został określony jako rzetelny i solidny partner w zakresie dostaw pojazdów specjalistycznych do czyszczenia kanalizacji.
Mimo to, odbiorca samochodu, zgodnie z umową naliczył karę umowną dostawcy za nieterminową dostawę, która to kara została zastrzeżona na wypadek opóźnienia w dostawie (a nie zwłoki). Firma realizując umowę działała przy zachowaniu zasad należytej staranności, a naliczona kara wynikała z okoliczności, na które dostawca nie miał wpływu. Firma karę umowną zapłaciła.
W uzupełnieniu wniosku z dnia 20 czerwca 2012 r. wskazano, iż Firma w dniu 30 stycznia 2012 r. naliczyła dla producenta specjalistycznego samochodu do czyszczenia kanalizacji karę umowną, która następnie została przez Firmę skompensowana przy zapłacie na rzecz firmy K. wynagrodzenia z tytułu dostawy, zamówionego przez Firmę, samochodu specjalistycznego do czyszczenia kanalizacji.
Ponadto wskazano, iż w trakcie oczekiwania na interpretację indywidualną zmienił się stan faktyczny dotyczący daty zaksięgowania noty z karą umowną (dokonano korekty roku ubiegłego). Nota księgowa z naliczoną Firmie karą umowna została wystawiona w dniu 13 stycznia 2012 r. i w tym też miesiącu została ona ujęta w księgach rachunkowych Spółki. Firma naliczoną karę umowną zapłaciła w dniu 18 stycznia 2012 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może zaliczyć karę umowną do kosztów uzyskania przychodów?
Zdaniem Wnioskodawcy, Firma realizując umowę działała przy zachowaniu zasad należytej staranności, a naliczona kara wyniknęła z okoliczności, na które nie miała jakiegokolwiek wpływu. Nie było to zawinione przez podatnika opóźnienie w dostarczeniu towaru wolnego od wad, lecz opóźnienie w dostawie spowodowane wyłącznie problemami technicznymi u producenta, na które to problemy Firma nie miała żadnego rzeczywistego wpływu. Odbiór samochodu specjalistycznego przez Odbiorcę nastąpił bez żadnych uwag, na podstawie protokołu odbioru. Ze sprzedaży towaru Firma uzyskała przychód w ramach prowadzonej działalności. Należy więc uznać karę umowną za koszt poniesiony w celu zachowania oraz zabezpieczenia źródła przychodu. Poza tym kara umowna nie wynikała z tytułu wady dostarczonego towaru, zaniedbań po stronie dostawcy, zwłoki ani braku staranności w prowadzeniu działalności gospodarczej. Istnieje więc związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesionym wydatkiem a uzyskaniem przychodu. Nie ma więc zastosowania art. 23 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku od osób fizycznych.
W uzupełnieniu wniosku z dnia 20 czerwca 2012 r. Wnioskodawca stwierdził, iż zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określa art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. Nr 361 ze zm., określana jako updof), zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Mając na uwadze powyższe wskazać należy, iż kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, kt...