Koszty działalności. Użyczenie nieruchomości jako odpłatne świadczenie

Pytanie podatnika: Wnioskodawca, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, zawarł z osobą fizyczną umowę użyczenia nieruchomości przeznaczonej na prowadzenie działalności gospodarczej. Osoba fizyczna niebędąca właścicielem użyczonej nieruchomości, zawarła umowę najmu z właścicielem nieruchomości. Zgodnie z umową użyczenia, Wnioskodawca, przelewa na rachunek właściciela nieruchomości opłatę z tytułu najmu, którą jest obciążany użyczający. Czy użyczenie nieruchomości należy traktować jako odpłatne świadczenie, a opłatę za najem jako koszt uzyskania przychodu?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 17 lipca 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 22 lipca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy użyczenie nieruchomości należy traktować jako odpłatne świadczenie, a opłatę za najem jako koszty uzyskania przychodu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lipca 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy użyczenie nieruchomości należy traktować jako odpłatne świadczenie, a opłatę za najem jako koszty uzyskania przychodu.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, zawarł z osobą fizyczną umowę użyczenia nieruchomości przeznaczonej na prowadzenie działalności gospodarczej. W zawartej umowie Wnioskodawca występuje jako: „Biorący do używania”, a osoba fizyczna jako: „Użyczający”. Osoba fizyczna (Użyczająca) niebędąca właścicielem użyczonej nieruchomości, zawarła umowę najmu z właścicielem nieruchomości.

Osoba fizyczna (Użyczająca) od 1 maja 2015 r. nie prowadzi działalności gospodarczej.

Wnioskodawca użyczoną nieruchomość wykorzystuje do prowadzenia własnej działalności gospodarczej.

W § 2 ust. 2 umowy użyczenia, Użyczający zezwala Biorącemu do używania na bezpłatne używanie przedmiotu użyczenia z tym, że ust. 3 umowy użyczenia zawiera zapis: „Biorący do używania będzie regulował wszelkie opłaty związane z umową najmu zawartą pomiędzy Użyczającym a właścicielem nieruchomości, bezpośrednio właścicielowi nieruchomości na podstawie rozliczeń, którymi obciążany jest Użyczający przez właściciela nieruchomości”.

Na podstawie w/w zapisu, Wnioskodawca, przelewa bezpośrednio na rachunek bankowy właściciela nieruchomości opłatę z tytułu najmu nieruchomości, którą jest obciążany Użyczający.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy użyczenie nieruchomości należy traktować jako odpłatne świadczenie, a opłatę za najem jako koszt uzyskania przychodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, użyczenie nieruchomości nie jest nieodpłatnym świadczeniem, ponieważ ponosi wszelkie opłaty za korzystanie z nieruchomości, a w szczególności, koszty najmu za Użyczającego.

Ponadto, Wnioskodawca uważa, że opłatę z tytułu najmu nieruchomości, która służy do prowadzenia działalności gospodarczej, należy traktować jako koszt uzyskania przychodu, zgodnie z art. 15 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851, ze zm., dalej: „updop”) nie zawiera definicji przychodu. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności:

1. otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe;
2. wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Z powyższego wynika, że wyłączenie nieodpłatnego świadczenia otrzymanego przez dany podmiot z kategorii przychodów jest uwarunkowane łącznym spełnieniem kilku wyżej wymienionych przesłanek, z których żadna w opisywanym stanie faktycznym nie występuje. Stanowiąc o nieodpłatnych świadczeniach, jako o przychodzie kształtującym podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym, ustawodawca nie sprecyzował bliżej tego, co należy rozumieć przez „nieodpłatne świadczenie”, ograniczając się jedynie do wskazania sposobu i kryteriów ustalenia jego wartości.

Art. 12 ust. 6 updop stanowi, że: wartość świadczeń w naturze, w tym nieodpłatnych świadczeń, ustala się: