Księgi podatkowe muszą być rzetelne i wiarygodne

Z uzasadnienia: Nie ma bowiem znaczenia z punktu widzenia przywołanych uregulowań podatkowych to, czy podatnik w sposób zawiniony (na przykład na skutek braku dbałości o własne interesy gospodarcze, bądź w sposób zamierzony), czy też niezawiniony (ze względu na brak dokumentów źródłowych), dokonywał rozliczenia kosztów uzyskania przychodów na podstawie faktur nierzetelnych. Istotny jest jedynie fakt, że faktury te nie odzwierciedlają faktycznych transakcji i nie mogą stanowić dowodu w postępowaniu podatkowym. Należy dodać, że niewystarczające jest wskazanie, że podatnik mógł gdziekolwiek nabyć towary i surowce niezbędne do prowadzonej działalności; za niewystarczające w tym zakresie należy także uznać dowody osobowe. Nie do zaakceptowania jest bowiem sytuacja, w której podmioty prowadzące działalność gospodarczą, wbrew przepisom ustaw podatkowych, mogłyby w ten sposób zastąpić obowiązek należytego prowadzenia dokumentacji podatkowej, a podstawa opodatkowania w istocie byłaby ustalana na podstawie zeznań.

SENTENCJA
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący – Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Dariusz Skupień, Protokolant Anna Dziewiż-Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 22 stycznia 2014 r., sygn. akt I SA/Op 770/13 w sprawie ze skargi P. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z dnia 24 września 2013 r., nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 r. wraz z odsetkami za zwłokę od nieuregulowanych w terminie zaliczek na ten podatek 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. G. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu kwotę 3600 (słownie: trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE
Zaskarżonym wyrokiem z 22 stycznia 2014 r., sygn. akt I SA/Op 770/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu oddalił skargę P.G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z 24 września 2013 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r.

Stan sprawy sąd administracyjny pierwszej instancji przedstawił następująco:
Decyzją z 15 maja 2013 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w O. określił Skarżącemu zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 r. w wysokości 80.118,00 zł oraz odsetki za zwłokę od nieuregulowanych w terminie zaliczek na ten podatek za poszczególne miesiące 2007 r. Organ wskazał, że podatnik, prowadzący w 2007 r. działalność gospodarczą, której przedmiotem była sprzedaż hurtowa i detaliczna paliw płynnych, zawyżył koszty uzyskania przychodów o kwotę 415.430,74 zł z tytułu zakupu paliwa (oleju napędowego i benzyny), udokumentowanego 11 fakturami VAT wystawionymi przez firmy: A. Sp. Komandytowa z siedzibą w Warszawie i B. Spółka z o.o. Zdaniem organu, przedmiotem transakcji zawartych przez podatnika z wyżej wymienionymi podmiotami było paliwo niewiadomego pochodzenia, a wystawione faktury, mające dokumentować zakup oleju napędowego i benzyny bezołowiowej, nie stanowiły wiarygodnych dowodów, ponieważ nie odzwierciedlały rzeczywistego przebiegu operacji gospodarczych. Ustalając wysokość kosztów uzyskania przychodów - na podstawie art. 23 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012, poz. 749 ze zm., dalej: Ordynacja podatkowa), odstąpiono od ich szacowania, a organ ustalił ich wysokość w oparciu o dane wynikające z ksiąg, uzupełnione o dowody uzyskane w toku przeprowadzonej kontroli.

Po przeprowadzeniu postępowania odwoławczego, decyzją z 24 września 2013 r., Dyrektor Izby Skarbowej w O. utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu podatkowego pierwszej instancji. Organ odwoławczy stwierdził, że ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, iż spółki A. i B. były częścią struktury mającej na celu wprowadzenie na rynek i legalizowanie obrotu odbarwionym i uszlachetnionym olejem opałowym oraz olejem napędowym i benzyną pochodzącymi z nieznanego źródła. Podmioty te nie prowadziły w rzeczywistości żadnej działalności gospodarczej, nie posiadały zaplecza magazynowego, ani środków transportu. Wobec J.B., G.J. oraz D. i P. S. został sporządzony w dniu 30 lipca 2010 r. przez Prokuratora Prokuratury Okręgowej w G. akt oskarżenia w sprawie o sygn. akt [...], z którego wynika, że osoby te uczestniczyły w działalności zorganizowanej grupy przestępczej mającej na celu popełnianie przestępstw gospodarczych i skarbowych, w związku z odbarwianiem oleju opałowego i wprowadzaniem go do obrotu jako olej napędowy.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu Skarżący zarzucił naruszenie:
1) art. 120 i art. 122 w związku z art. 188 i art. 187 Ordynacji podatkowej poprzez zaakceptowanie zaniechania dokonania przez organy czynności związanych z przeprowadzeniem dowodów i uzupełnieniem materiału dowodowego o wskazane we wniosku strony dokumenty, które w sposób bezsporny wskazywałyby, że zarówno firma A., jak i firma B. dokonały dostaw oleju napędowego oraz benzyny bezołowiowej na podstawie zakwestionowanych faktur VAT,
2) art. 120, art. 122 i art. 187 § 2 w związku z art. 216 Ordynacji podatkowej poprzez zaakceptowanie, jako zgodnego z prawem, zaniechania wydania postanowienia o odmowie przeprowadzenia dowodów zgłoszonych we wniosku strony, którego wydanie powinno nastąpić w trybie procesowym (art. 216 Ordynacji podatkowej), i które winno zawierać argumentację przemawiającą za odmową ich przeprowadzenia,
3) art. 120, art. 121 § 1, art. 122, art. 180 § 1, art. 181 pkt 1, art. 187 § 1 i 2, art. 188, art. 191, art. 194 § 1, art. 194a § 1 oraz art. 210 § 1 pkt 6 i § 4 Ordynacji podatkowej poprzez działania organu, które naruszyły w/w przepisy, w tym działania polegające na nieprawidłowym prowadzeniu postępowania dowodowego, uznaniu istotnych okoliczności za udowodnione nie na podstawie całego zebranego materiału dowodowego, ale poprzez selektywne odwoływanie się do jego fragmentów, odpowiadających tezie o niewykonaniu przez stronę obowiązków podatkowych.
4) art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz.U z 2012, poz. 361 ze zm., dalej: u.p.d.o.f.) poprzez jego niezastosowanie, a tym samym niezasadne wyłączenie kosztów związanych z zakupem oleju napędowego udokumentowanego fakturami VAT wystawionymi przez firmę A. oraz oleju napędowego i benzyny bezołowiowej udokumentowanego fakturami VAT wystawionymi przez firmę B..

Odpowiadając na skargę Dyrektor Izby Skarbowej w O. wniósł o jej oddalenie, podtrzymując argumentację przedstawioną w zaskarżonej decyzji.

Oddalając skargę na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012, poz. 270 ze zm., dalej: P.p.s.a), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu stwierdził, że dokonana analiza materiału dowodowego sprawy wykazała, iż organy wydały zaskarżoną decyzję w wyniku prawidłowo przeprowadzonego postępowania dowodowego, które pozwoliło na stwierdzenie, że dostawy paliw, udokumentowane fakturami wystawionymi przez firmy A. oraz B. nie zostały faktycznie przez nie dokonane. Wprawdzie, co przyznał organ odwoławczy, odmawiając przeprowadzenia wnioskowanych przez pełnomocnika Skarżącego dowodów, nie dokonano formalnej ich odmowy w drodze postanowienia, a odniesiono się do tej kwestii dopi...