Kupon na siłownię jako bon niezwolniony z PIT

Uprawniające do skorzystania z określonych usług kulturalnych i rekreacyjnych kupony kulturalno-rekreacyjne są w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych niebędącymi świadczeniami rzeczowymi innymi znakami, uprawniającymi do ich wymiany na towary lub usługi - orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.

SENTENCJA

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Tomasz Zborzyński (sprawozdawca), Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w W. działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 grudnia 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 2661/10 w sprawie ze skargi S. sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w W. działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 2008 r. nr [...] w przedmiocie przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych:

1. uchyla zaskarżony wyrok w całości i skargę oddala,
2. zasądza od S. sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. działającego z upoważnienia Ministra Finansów kwotę 340 (słownie: trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uwzględnił skargę Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością S. z siedzibą w W. i uchylił interpretację Ministra Finansów w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Stan sprawy Sąd przedstawił następująco:

We wniosku z dnia 19 marca 2008 r. o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego skarżąca Spółka podała, że emituje kupony kulturalno-rekreacyjne, których istotą i celem jest zapewnienie pracownikom przez pracodawcę możliwości korzystania z określonych usług kulturalnych i rekreacyjnych. Kupony uprawniają do otrzymania biletów umożliwiających korzystanie z usług świadczonych w kinach, teatrach, salonach masażu, siłowniach, fitness klubach, basenach, itp. Odbiorcami kuponów są pracodawcy, którzy następnie przekazują je swoim pracownikom jako świadczenia dodatkowe. Spółka zwróciła się z pytaniem, czy wartość kuponów kulturalno-rekreacyjnych, sfinansowanych z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych do kwoty 380 zł rocznie na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (obecnie: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm., dalej: u.p.d.o.f.), zajmując stanowisko, że ponieważ kupony te nie podlegają wymianie ani na towary, ani na usługi, ale uprawniają do otrzymania biletów/karnetów, które umożliwiają skorzystanie ze wskazanych świadczeń, a więc uprawniają do otrzymania określonych znaków legitymacyjnych, nie są objęte wyłączeniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 u.p.d.o.f.; są świadczeniami rzeczowymi, podlegającymi zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych do kwoty 380 zł rocznie.

W indywidualnej interpretacji z dnia 26 czerwca 2008 r. Minister Finansów uznał stanowisko skarżącej za nieprawidłowe, wskazując, że otrzymane przez pracowników bony, talony i inne znaki uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi, nie mogą być uznane za świadczenia rzeczowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 u.p.d.o.f. i nie korzystają ze zwolnienia podatkowego przewidzianego w tym przepisie.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skarżąca zarzuciła naruszenie art. 21 ust. 1 pkt 67 u.p.d.o.f. przez jego błędną wykładnię i niewłaściwe ...