Odmowa wydania zaświadczenia VAT-25

Z uzasadnienia: Jedynym celem wydania przez organ zaświadczenia jest fakt potwierdzenia lub wykluczenia istnienia obowiązku podatkowego, wiążącego się z podjętymi przez wnioskodawcę działaniami. Aby tego dokonać organ obowiązany jest jedynie do zbadania, w oparciu o przedłożone dokumenty, czy doszło do nabycia towaru i czy wiąże się z tym obowiązek w podatku od towarów i usług. Wszelkie działania wykraczające poza ten wskazywany zakres nie powinny mieć miejsca, nie przewidują tego bowiem ani przepisy prawa, ani jego ramy. Zatem, jeżeli do wydania zaświadczenia potrzebne są dane, których organ nie posiada, to uzasadniona jest odmowa wydania zaświadczenia.

SENTENCJA

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Wiesława Pierechod, Sędziowie sędzia WSA Zofia Skrzynecka, sędzia WSA Renata Kantecka (sprawozdawca), Protokolant referent stażysta Agnieszka Szymańska-Flisikowska, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 6 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi S. G. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" Nr "[...]" w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia potwierdzającego brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług oddala skargę.

UZASADNIENIE

W dniu "[...]" . do Naczelnika Urzędu Skarbowego wpłynął wniosek S. G. (dalej jako "skarżąca", "strona"), o wydanie zaświadczenia potwierdzającego brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług z tytułu przywozu z innego państwa członkowskiego środka transportu (VAT-24). Wniosek ten, złożony na podstawie art.105 ust.5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz.535 ze zm., dalej jako "ustawa VAT"), dotyczył samochodu marki Opel Omega. Do wniosku strona dołączyła m.in. kserokopię umowy kupna-sprzedaży pojazdu z dnia 1 stycznia 2012 r. wraz z tłumaczeniem oraz kserokopię jego dowodu rejestracyjnego wraz z tłumaczeniem.

Postanowieniem z dnia "[...]". Naczelnik Urzędu Skarbowego, na podstawie art.306c ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm., dalej jako "O.p."), odmówił wydania wnioskowanego zaświadczenia. Organ stwierdził bowiem, że porównanie danych zawartych w przedłożonym dowodzie rejestracyjnym i umowie sprzedaży wskazuje na rozbieżności co do właściciela przedmiotowego pojazdu. W przedłożonym dowodzie rejestracyjnym jako właściciel pojazdu figuruje B. P., a z umowy sprzedaży wynika, że strona pojazd nabyła od F. D.. Brak jest przy tym dokumentów, z których wynikałoby, że ostatni z wymienionych był właścicielem przedmiotowego pojazdu.

W zażaleniu strona wniosła o jego uchylenie, ewentualnie zobowiązanie organu I instancji do wydania zaświadczenia w sprawie. Zarzuciła, że organ I instancji w sposób dowolny ustalił stan faktyczny sprawy i wskazał na sprzeczności danych zawartych w dokumentach.

Zaskarżonym postanowieniem z dnia "[...]"., Dyrektor Izby Skarbowej, utrzymał w mocy opisane postanowienie organu I instancji. W uzasadnieniu postanowienia organ wskazał na treść art.72 ust.1 pkt 8 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2005 r., nr 108, poz.908 ze zm.), zgodnie z którym jednym z dokumentów wymaganych do pierwszej rejestracji pojazdu na terenie Rzeczpospolitej Polskiej jest zaświadczenie wydane przez właściwy organ potwierdzające uiszczenie podatku od towarów i usług od pojazdów sprowadzonych z państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub potwierdzające brak takiego obowiązku. Następnie organ przywołał treść art.105 ust. 1 - 3 ustawy VAT oraz wskazał na szczególny, uproszczony charakter postępowania w przedmiocie wydawania zaświadczeń. Obowiązkiem organu podatkowego w takich postępowaniach jest dokonanie w pierwszej kolejności porównania treści żądania strony ze stanem rzeczy wynikającym z prowadzonych przez niego ewidencji, rejestrów lub innych danych znajdujących się w jego posiadaniu. W sytuacji, gdy dane niezbędne do wydania zaświadczenia nie znajdują się w dyspozycji organu, który zaświadczenie ma wydać, bądź też, gdy stwierdzony zostanie brak zgodności między treścią żądania, a stanem rzeczy wynikającym z ewidencji, rejestrów lub innych danych znajdujących się w jego posiadaniu, organ ten odmawia wydania zaświadczenia.

Organ odwoławczy stwierdził, że z przedłożonych dokumentów wynikają rozbieżności co do właściciela przedmiotowego samochodu więc organ I instancji zasadnie odmówił wydania żądanego zaświadczenia. Podkreślił, że jedynie w sytuacji posiadania przez organ danych wynikających z przedłożonych wraz z wnioskiem dokumentów, niesprzecznych ze sobą, organ I instancji miałby obowiązek wydać zaświadczenie, o które wnioskowano. W przedmiotowej zaś sprawie, treść dokumentów dostarczonych przez stronę jest ze sobą sprzeczna - umowa z dnia 1 stycznia 2012 r. zawiera dane niezgodne z dowodem rejestracyjnym. Oznaczenie osoby wskazanej jako sprzedawca samochodu różni się od osoby wykazanej w dowodzie rejestracyjnym pojazdu. W związku z powyższym, treść przedłożonych do wniosku dokumentów była sprzeczna ze sobą w zakresie podmiotu, który był uprawniony do dokonania dostawy pojazdu na rzecz strony. Organ I instancji nie był w stanie jednoznacznie stwierdzić czy osoba, która podpisała przedmiotową umowę sprzedaży jako sprzedawca, była faktycznie właścicielem pojazdu, nie zostało to bowiem w jakikolwiek sposób uprawdopodobnione.

Odnosząc się do pieczątek dwóch firm umieszczonych w dowodzie rejestracyjnym, organ II instancji stwierdził, że umieszczenie ich w części dotyczącej przeglądów technicznych nie świadczy o fakcie, że firmy te były kolejnymi właścicielami przedmiotowego samochodu, jak wskazał organ I instancji. Jednakże w związku ze wskazanymi rozbieżnościami w treści dokumentów dostarczonych przez stronę, organ nie miał dostatecznych podstaw do stwierdzenia, że w dniu 1 stycznia 2012 r. sprzedający był właścicielem tego pojazdu.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego strona wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i poprzedzającego go postanowienia organu I instancji. Postanowieniu skarżąca zarzuciła rażące naruszenie prawa materialnego - art.105 ust.1 pkt 2 i ust.3 ustawy VAT. Podniosła, że w sprawie treść zaświadczenia nie dotyczy stanu prawnego p...