Opłata targowa za handel na prywatnym terenie

Z uzasadnienia: Opłatę targową pobiera się niezależnie od tego, czy sprzedaż odbywa się na targowisku miejskim prowadzonym przez gminę, inną jednostkę zarządzającą targowiskiem, czy też na targowisku prowadzonym na terenie prywatnym. Skoro zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych targowiskami są wszelkie miejsca, w których prowadzona jest sprzedaż - to chodzi o miejsca, w których lokalizację wyznacza gmina, jak i każde inne miejsce, mimo że formalnie nie jest ono przez gminę oznaczone jako targowisko. W takim rozumieniu targowiskiem jest m.in. hala targowa, dom handlowy, plac, chodnik, pas przydrożny, byleby w tych miejscach prowadzono sprzedaż.

SENTENCJA

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Nadzieja Karczmarczyk-Gawęcka (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Anna Sokołowska, Sędzia WSA Elżbieta Woźniak, Protokolant starszy sekretarz sądowy Edyta Wójtowicz, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 30 października 2013 r. sprawy ze skargi R. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 14 marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie opłaty targowej za okres od 28 kwietnia 2012 r. do 13 października 2013 r. oddala skargę.

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 14 marca 2013 r., nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Szczecinie utrzymało w mocy decyzję Burmistrza M. z dnia 3 grudnia 2012 r., nr [...], określającą R. O. wysokość zobowiązania podatkowego w opłacie targowej za okres od 28 kwietnia 2012 r. do 13 października 2012 r. w wysokości [...] zł.

Powyższa decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym:

Postanowieniem z 5 listopada 2012 r. organ podatkowy wszczął postępowanie w sprawie określenia R. O. wysokości zobowiązania podatkowego w opłacie targowej za okres od 28 kwietnia 2012 r. do 13 października 2012 r.

W piśmie z dnia 19 listopada 2012 r. strona potwierdziła, że dokonywała sprzedaży odzieży w M. przy ul. [...] jako osoba współpracująca z właścicielem nieruchomości, prowadzącego taką działalność. Wskazała przy tym, że sprzedaż odbywała się wyłącznie na prywatnym terenie, którego właściciel opłaca wszelkie podatki, w tym podatek od nieruchomości. Zdaniem podatnika, niezasadne jest pobieranie opłaty targowej od osób wykonujących działalność gospodarczą w placówce handlowej, z kolei samo wystawienie towaru na zewnątrz lokalu nie może uzasadniać naliczenia opłaty, ponieważ teren przeznaczony na ekspozycję towaru nie może być utożsamiany z miejscem jego sprzedaży. Strona kwestionuje także okres, za który została naliczona opłata targowa.

Burmistrz M. w dniu 3 grudnia 2012 r. wydał decyzję określającą R. O. wysokość zobowiązania podatkowego w opłacie targowej za okres od dnia 28 kwietnia do dnia 13 października 2012 r. w kwocie [...] zł. W uzasadnieniu decyzji organ podatkowy wskazał, że zasadność wymierzenia opłaty targowej, która jest ściśle powiązana z samym faktem dokonywania sprzedaży, w każdym miejscu bez względu na to kto jest jego właścicielem, wynikała z ustaleń faktycznych sprawy, bowiem ww. podatnik prowadził sprzedaż odzieży i innych artykułów od dnia 28 kwietnia 2012 r. do dnia 13 października 2012 r. (126 dni) przy ul. [...] w M. na powierzchni [...] m kw. Jednocześnie, według organu podatkowego, w stanie faktycznym sprawy nie było możliwe zastosowanie zwolnienia z opłaty targowej, o którym mowa w art. 16 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, gdyż dotyczy ono wyłącznie osób uiszczających podatek od nieruchomości. Zdaniem organu I instancji, podatnik nie mógł także skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 15 ww. ustawy, ponieważ dotyczy ono tylko sprzedaży prowadzonej w budynkach lub ich częściach, natomiast strona prowadziła sprzedaż w namiocie.

W odwołaniu, od tej decyzji podatnik wniósł o jej uchylenie i umorzenie postępowania, ewentualnie uchylenie decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Zaskarżonej decyzji zarzucił:

- naruszenie art. 207 § 1 w zw. z art. 21 § 1 pkt 1 i § 3 Ordynacji podatkowej oraz art. 15 ust. 1, ust. 2, ust. 3, art. 16 i art. 19 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, a także przepisów uchwały Nr V/40/l 1 Rady Miejskiej w M. z dnia 27 stycznia 2011 r. poprzez przyjęcie, że podlega on opłacie targowej,

- naruszenie przepisów postępowania tj. art. 7 i art. 77 oraz art. 107 § 3 k.p.a. poprzez niezebranie i nierozpatrzenie w sposób wyczerpujący całego materiału dowodowego i art. 9 k.p.a. poprzez brak informacji ze strony organu o konieczności przedłożenia stosownej umowy z właścicielem nieruchomości przy ul. [...] w M. jak również dokumentu zwalniającego z wnoszenia opłaty targowej.

W uzasadnieniu strona przyznała, iż dokonywała sprzedaży odzieży w M. przy ul. [...] - sprzedaż odbywała się w lokalu, jak i na zewnątrz. Właściciel nieruchomości opłaca wszelkie podatki, w tym od nieruchomości, natomiast przysługujące prawo korzystania z nieruchomości wynika z umowy użyczenia. Dla strony nie jest zrozumiałe obciążanie jej opłatą targową, skoro sprzedaż nie odbywała się na gruncie należącym do gminy. Zdaniem strony, niezasadne jest pobieranie opłaty targowej od osób wykonujących działalność gospodarczą w placówce handlowej (pawilon, sklep, itp.). W uzasadnieniu odwołania przywołano także pogląd wyrażony w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 lutego 2011 r., sygn. akt II FSK 1504/09, zgodnie z którym samo wystawienie towaru na zewnątrz lokalu nie może automatycznie uzasadniać naliczania opłaty. Strona zakwestionowała także okres, za który naliczono opłatę targową.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Szczecinie, w wyniku ponownego rozpoznania sprawy, podzielając ustalenia faktyczne dokonane przez organ I instancji, odnosząc się do zarzutów odwołania, orzekło o utrzymaniu w mocy zaskarżonej decyzji.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy, podzielił stanowisko organu pierwszej instancji, że opłata targowa może być pobierana wszędzie tam gdzie prowadzony jest handel, bez względu na to, czy jest to targowisko samorządowe czy prywatne i niezależnie od innych opłat. Wskazując na podmiotowy charakter i istotę zwolnienia podatkowego wynikającego z art. 16 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, stwierdził, że w rozpoznawanej sprawie, dla obowiązku poniesienia opłaty targowej przez R. O. bez znaczenia pozostaje okoliczność, że właściciel nieruchomości położonej w M. przy ul. [...] uiszcza podatek od nieruchomości. W ocenie organu odwoławczego, nie podlega temu zwolnieniu osoba, która na podstawie umowy użyczenia - na którą powołuje się strona - korzysta z tej nieruchomości. Nie jest ona bowiem podatnikiem podatku od nieruchomości w odniesieniu do tej nieruchomości.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Szczecinie za zasadne uznało także naliczenie opłaty targowej za każdy dzień między 28 kwietnia a 13 października 2012 r. tj. za 126 dni, stwierdzając, że zarzuty podniesione w tym zakresie są bezpodstawne.

R. O. złożył skargę na ww. decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie z dnia 14 marca 2013 r., wnosząc o jej uchylenie oraz poprzedzającej ją decyzji organu I instancji Zaskarżonej decyzji skarżący - analogicznie jak w odwołaniu - zarzucono:

1. naruszenie przepisów postępowania mający istotny wpływ na wynik sprawy, tj.: art. 7 i art. 77 § 1 oraz art. 107 § 3 k.p.a. poprzez niezebranie i nierozpatrzenie w sposób wyczerpujący całego materiału dowodowego, a tym samym brak należytej dbałościo dokładne wyjaśnienie stanu faktycznego sprawy, w szczególności nie przeprowadzenie dowodu z przesłuchania właściciela nieruchomości przy ul. [...] skutkiem czego było wydanie decyzji sprzecznej z słusznym interesem strony.

2. naruszenie prawa materialnego mający wpływ na wynik sprawy, a to art. 15 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych przez niewłaściwą jego wykładnię polegającą na uznaniu, że osoba posiadająca tytuł prawny do lokalu użytkowego (na podstawie stosunku użyczenia) zlokalizowanego na targowisku i dokonująca w nim sprzedaży, wystawiająca również swój towar w obrębie tego lokalu, na terenie prywatnym, podlega obowiązkowi uiszczania opłaty targowej. Potraktowanie zatem ekspozycji towaru, jako odrębnej od prowadzonej w lokalu użytkowym sprzedaży. W konsekwencji niezastosowanie przepisu art. 15 ust. 2 b u.p.o.l. dotyczącego zwolnienia od opłaty targowej dla sprzedaży dokonywanej w budynkach.

W uzasadnieniu skargi, skarżący argumentował, że wobec niego powinien zostać wyłączony obowiązek zapłaty opłaty targowej, z uwagi na to, że w oddanym w użyczenie wraz z lokalem namiocie (należącym do jego właściciela) dokonywał jedynie ekspozycji towarów mającej zachęcić potencjalnych klientów do ich zakupów odbywających we wnętrzu lokalu. W ocenie skarżącego, ekspozycja nie stanowi odrębnej oferty sprzedaży od tej, która znajduje się w lokalu, stanowi zaś formę reklamy towaru znajdującego się w pawilonie. Na potwierdzenie swojego stanowiska skarżący powołał wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 lutego 2011 r., sygn. akt II FSK 1504/09.

Podniósł także, że już w odwołaniu wnioskował o potwierdzenie faktu oddaniaw użyczenie lokalu jak i okoliczności co do sposobu korzystania z niego oraz zasad współpracy z właścicielem nieruchomości poprzez przesłuchanie właściciela.

W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Szczecinie wniosło o jej oddalenie, podtrzymując dotychczasowe stanowisko w sprawie.

W piśmie z dnia 29 października 2013 r., stanowiącym uzupełnienie skargi, złożo...