Podatki 2015: Sprzedaż składnika majątku firmy nieujętego w ewidencji ŚT

Pytanie podatnika: Czy nowe brzmienie przepisu art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o PIT ma zastosowanie jedynie do środków trwałych nabytych i wykorzystywanych przez podatnika do działalności od 1 stycznia 2015 r. bez względu na to czy podatnik wprowadził je do ewidencji działalności gospodarczej, czy też dotyczy wszystkich środków trwałych wykorzystywanych przez podatnika, przed 1 stycznia 2015 r. i później, a więc również tych, które nabył przed datą zmiany przepisu, ale podobnie jak Wnioskodawczyni - mimo ich wykorzystywania do celów prowadzonej działalności gospodarczej - nie wprowadził do ewidencji środków trwałych w okresie obowiązywania wcześniejszego brzmienia ww. przepisu, tj. do 31 grudnia 2014 r.?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z 20 listopada 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 24 listopada 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie obowiązku zastosowania art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r., w przypadku sprzedaży składników majątku spełniających kryteria uznania ich za środki trwałe i wykorzystywanych w prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej przed 1 stycznia 2015 r., lecz nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2014 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie obowiązku zastosowania art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r., w przypadku sprzedaży składników majątku spełniających kryteria uznania ich za środki trwałe i wykorzystywanych w prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej przed 1 stycznia 2015 r., lecz nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, z której osiągane dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy prowadzeniu tej działalności wykorzystuje składniki majątkowe, będące środkami trwałymi podlegającymi amortyzacji. Jednakże w odniesieniu do niektórych z nich Wnioskodawczyni dotychczas podejmowała decyzje o nie wprowadzaniu ich do ewidencji środków trwałych w prowadzonej działalności gospodarczej, rezygnując tym samym dobrowolnie z odpisów amortyzacyjnych. Traktowała je więc jako składniki majątku prywatnego (a nie firmowego) pomimo, że faktycznie wykorzystywała je do działalności gospodarczej, przy czym taką możliwość wywodziła z ogólnej reguły swobody prowadzonej działalności gospodarczej, którą potwierdziła m.in. uchwała 7 sędziów NSA z dnia 17 lutego 2014 r.

Obecnie Wnioskodawczyni ze względu na zmianę przepisów i związane z nią wątpliwości interpretacyjne, będące w istocie przyczyną złożenia niniejszego wniosku, rozważa czy składników majątkowych dotychczas niewprowadzonych do ewidencji środków trwałych, a nabytych przed 1 stycznia 2015 r. do tej ewidencji nie wprowadzić.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przepis art. 14 ust. 2 pkt 1a (winno być art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu wprowadzonym art. 2 pkt 6 lit. a ustawy zmieniającej, począwszy od dnia 1 stycznia 2015 r. ma zastosowanie jedynie do środków trwałych nabytych i wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej od daty wejścia w życie nowego brzmienia zmienionego przepisu, czyli od 1 stycznia 2015 r. bez względu na to czy podatnik wprowadził je do ewidencji działalności gospodarczej, czy też dotyczy wszystkich środków trwałych wykorzystywanych przez podatnika, przed 1 stycznia 2015 r. i później, a więc również tych, które nabył przed datą zmiany przepisu, ale podobnie jak Wnioskodawczyni - mimo ich wykorzystywania do celów prowadzonej działalności gospodarczej - nie wprowadził do ewidencji środków trwałych w okresie obowiązywania wcześniejszego brzmienia przepisu art. 14 ust. 2 pkt 1a (winno być art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, to jest do 31 grudnia 2014 r.?

Zdaniem Wnioskodawczyni, uprawnione jest twierdzenie, że nowe brzmienie art. 14 ust. 2 pkt 1 a (winno być art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a), wprowadzone art. 2 pkt 6 a (winno być art. 2 pkt 6 lit. a) ustawy zmieniającej, powinno dotyczyć jedynie stanów faktycznych, które będą występować po jego wejściu w życie, czyli nie powinno obejmować środków trwałych, które zostały nabyte i były wykorzystywane do działalności gospodarczej przed 1 stycznia 2015 r., ale zgodnie z wolą podatnika nie zostały do końca 2014 r. wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Różnica brzmienia przepisu art. 14 ust. 2 pkt 1a (winno być art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po wprowadzonej zmianie w odniesieniu do stanu prawnego przed tą zmianą polega na tym, że dla kwalifikacji do przychodów z odpłatnego zbycia składników majątkowych będących środkami trwałymi nie będzie miało już żadnego znaczenia to, czy podatnik wprowadził je (ujął) w ewidencji działalności gospodarczej, czy też nie; zwrot „środkami trwałymi (...) podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych (...)” oznacza bowiem, że niezależnie od tego czy podatnik ujmie dany środek trwały w ewidencji takich środków, czy też nie ujmie, o kwalifikacji decydować będzie czynnik obiektywny, a więc okoliczność, czy środek ten podlegał takiemu ujęciu. Jest oczywistym, że środek wykorzystywany do działalności gospodarczej obiektywnie podlega ujęciu do przedmiotowej ewidencji, a zatem nie będzie od 1 stycznia 2015 r. mieć znaczenia dla kwalifikacji do danego źródła przychodu zbycia środka trwałego fakt jego wprowadzenia do ewidencji takich środków, ale już sam fakt wykorzystania na cele działalności gospodarczej. Do 31 grudnia 2014 r. brzmienie przedmiotowego przepisu powodowało, że o zaliczeniu do konkretnego źródła przychodu, czyli do działalności gospodarczej decydująca była wola podatnika, to jest okoliczność, czy dany środek trwały był przez niego wprowadzony do ewidencji środków trwałych, o czym przesądzał zwrot „środek trwały wprowadzony do ewidencji środków trwałych”. Różnica między zwrotami „środek trwały wprowadzony do ewidencji” (brzmienie do 31 grudnia 2014 r.) a „środek trwały podlegający wprowadzeniu do ewidencji” (brzmienie od 1 stycznia 2015 r.) jest dla Wnioskodawczyni zrozumiała i w konsekwencji jest dla niej jasne, że środki trwałe niewprowadzone do ewidencji takich środków i zbyte do 31 grudnia 2014 r. nie podlegają przy tym zbyciu zaliczeniu do źródła przychodu, jakim jest działalność gospodarcza ale do przychodów ze zbycia rzeczy i praw majątkowych (art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy), natomiast środki trwałe nabyte (wytworzone) przez podatnika począwszy od 1 stycznia 2015 r. i wykorzystywane do działalności gospodarczej od tej daty - przy ich zbyciu podlegają opodatkowaniu jako przychód z działalności gospodarczej, niezależnie od tego, czy podatnik ujął je w ewidencji działalności gospodarczej.

Inny natomiast i nie tak prosty w ocenie (jak powyżej wskazane) jest przypadek, gdy podatnik wykorzystywał środki trwałe do działalności gospodarczej przed 1 stycznia 2015 r. i ze względu na niewprowadzenie ich do ewidencji takich środków traktował je jak składniki majątku prywatnego, po czym nadal od 1 stycznia 2015 r. wykorzystuje je do działalności gospodarczej. Wątpliwości Wnioskodawczyni budzi kwestia w jakim brzmieniu brać wówczas pod uwagę przepis art. 14 ust. 2 pkt 1a (winno być art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przy zbyciu środka trwałego po 1 stycznia 2015 r. - obowiązującym do 31 grudnia 2014 r. (ze względu na początek korzystania z tego środ...