Podwyższone koszty pracownicze przy darmowym transporcie do pracy

Pytanie podatnika: Czy pracownik, który posiada miejsce zamieszkania poza miejscowością, w której znajduje się zakład produkcyjny i który to pracownik ma możliwość korzystania z bezpłatnego zorganizowanego dowozu z miejscowości swojego zamieszkania do miejsca gdzie jest prowadzona produkcja (inna miejscowość), a nie dostaje dodatku za rozłąkę oraz złożył stosowne oświadczenie, ma prawo do podwyższonych kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 2 pkt 3 ustawy o PIT?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 19 września 2016 r. (data otrzymania 23 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2016 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gospodarstwo Ogrodnicze (Wnioskodawca, Pracodawca) jest jednostką działającą na zasadzie osoby fizycznej niebędącej przedsiębiorcą, zarejestrowaną jedynie w systemie REGON i zatrudniającą kilkadziesiąt osób na umowę o pracę.

Kilka miesięcy temu Wnioskodawca uruchomił produkcję roślinną w nowym miejscu położonym około 40 km od miejscowości K. Zdecydowana większość pracowników Gospodarstwa posiada miejsce zamieszkania poza miejscowością, w której znajduje się zakład produkcyjny i do którego nie dojeżdżają środki transportu publicznego. Pracownicy posiadający miejsce zamieszkania poza miejscowością, w której znajduje się zakład produkcyjny złożyli stosowne oświadczenia o miejscu zamieszkania.

Pracodawca zorganizował bezpłatny dowóz dla pracowników. Odbywa się on pojazdem samochodowym przeznaczonym do przewozu więcej niż 9 osób.
W związku z tym, że Pracodawca zapewnia dowóz tylko dwa razy w ciągu dnia (tam i z powrotem), pracownicy korzystają również z prywatnych samochodów, np. w sytuacji zwolnienia z pracy na podstawie art. 188 § 1 Kodeksu pracy udzielanego w godzinach, wykonywania badań lekarskich lub z powodów osobistych.

W związku z powyższym opisem stanu faktycznego zadano następujące pytanie:

Czy pracownik, który posiada miejsce zamieszkania poza miejscowością, w której znajduje się zakład produkcyjny i który to pracownik ma możliwość korzystania z bezpłatnego zorganizowanego dowozu z miejscowości swojego zamieszkania do miejsca gdzie jest prowadzona produkcja (inna miejscowość), a nie dostaje dodatku za rozłąkę oraz złożył stosowne oświadczenie, ma prawo do podwyższonych kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawo do podwyższonych kosztów uzyskania przychodu przysługuje pracownikowi - podatnikowi, w trakcie roku podatkowego, jeśli spełni on 3 warunki:

• miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy,
• podatnik nie otrzymuje dodatku za rozłąkę,
• podatnik złoży w zakładzie pracy pisemne oświadczenie o miejscu zamieszkania.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie limituje prawa do podwyższonych kosztów uzyskania przychodów od niekorzystania z dowozu do miejsca pracy opłaconego przez pracodawcę. Dlatego pracownikom w wyżej opisanej sytuacji należą się podwyższone koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2032) - opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 2...