Prawo do odliczenia pełnego VAT od wynajmu miejsc parkingowych

Pytanie: Spółka wynajmuje pomieszczenia biurowe w budynku, w którym ma swoją siedzibę. Jednocześnie, zawarte są również umowy najmu miejsc postojowych w garażu podziemnym (każde miejsce postojowe oddzielnie), w tym samym budynku co siedziba spółki. Pomimo zawarcia oddzielnych umów co do lokali, jak i co do miejsc parkingowych - umowy są nierozerwalnie związane ze względu na akcesoryjność umów najmu miejsc parkingowych - gdyby bowiem nie została zawarta umowa najmu pomieszczeń biurowych, nie zostałyby również zawarte umowy najmu mające za przedmiot miejsca postojowe. Czy cała kwota VAT z faktur dokumentujących czynsz najmu miejsc parkingowych stanowi naliczony VAT?

Spółka dodała, że najem miejsc postojowych nie jest związany z używaniem pojazdów samochodowych, lecz z pomieszczeniami biurowymi, w których ma nie tylko swą siedzibę, ale w których również prowadzi działalność gospodarczą; w konsekwencji, VAT jest związany z wykorzystaniem lokali biurowych. Z umów najmu nie wynika w żaden sposób, jakie konkretnie pojazdy mają być parkowane na miejscach parkingowych - służą one zarówno parkowaniu samochodów spółki, jak również jej klientów. Spółka musi uiszczać czynsz za miejsca parkingowe niezależnie od tego ile i jakie pojazdy były parkowane na miejscach postojowych. Zapłata czynszu musi być dokonana nawet wówczas, gdyby w danym miesiącu nie został zaparkowany żaden pojazd.

Odpowiedź:

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W tym miejscu należy wskazać, że z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni. O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów będących przedmiotem dostawy, czy też niezbędne do świadczenia usług; bezpośrednio więc wiążą się z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania firmy; mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością gospodarczą, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu.

Odliczenie VAT od wydatków samochodowych

Od dnia 1 kwietnia 2014 r. mocą ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 312) wprowadzono nowe zasady odliczania podatku VAT od wydatków dotyczących samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

W myśl art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Stosownie do art. 86a ust. 3 cyt. ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1. w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
   1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
   2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
2. do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Na podstawie art. 86a ust. 4 ustawy o VAT, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Przez pojazdy samochodowe - w myśl art. 2 pkt 34 powołanej ustawy - rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Powołane przepisy art. 86a ustawy o VAT wprowadzają ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków, m.in. zakupu paliw do napędu, czy też innych wydatków eksploatacyjnych, związanych z używaniem konkretnych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do użytku „mieszanego”, tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego. Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych.

Należy w tym miejscu podkreślić, że art. 86a ust. 2 pkt 3 cyt. ustawy wymienia jedynie przykładowe wydatki związane z użytkowaniem samochodów, które podlegają rozliczeniu z zastosowaniem przepisu art. 86a ust. 1. Jednakże w związku z wykorzystywaniem w prowadzonej działalności gospodarczej samochodów, o których mowa w art. 86a ust. 1 ponoszony jest szereg innych wydatków, bez których użytkowanie takich pojazdów byłoby niemożliwe, a wydatki te bezsprzecznie służą samochodom wykorzystywanym także prywatnie. Należą do nich m.in. wydatki na ubezpieczenie samochodu, przeglądy, opłaty za autostrady.

Wydatki na wynajem miejsc parkingowych

Katalog wydatków związanych z użytkowaniem samochodów określony w ww. przepisie art. 86a ust. 2 pkt 3 ustawy obejmuje również wydatki dotyczące wynajmu miejsc parkingowych. Regulacja ta zawiera w swej treści otwarty katalog kosztów dotyczących użytkowania samochodów, a przedstawione w tym przepisie wydatki nie wyczerpują wszystkich kosztów, które powstają w związku z użytkowaniem posiadanych samochodów. Parkowanie jest czynnością niewątpliwie związaną z użytkowaniem samochodu, nie ma zatem podstaw aby przyjąć, że opłaty za parkowanie nie należą do kategorii wydatków wymienionych w art. 86a ust. 2 pkt 1-3 ustawy o VAT. Podkreślić należy, że dla kwestii odliczania podatku naliczonego od tych wydatków decydujące znaczenie ma fakt, czy miejsce parkingowe jest przypisane dla konkretnego samochodu. W takiej sytuacji do opłat za parkowanie mają zastosowanie te same zasady w zakresie odliczenia podatku naliczonego, które obowiązują dla danego samochodu. Przykładowo - ograniczone do 50% odliczenie podatku naliczonego od ww. opłat ma zastosowanie pod warunkiem, że ww. opłata będzie dotyczyła użytkowania samochodu z ograniczonym 50% prawem do odliczenia podatku naliczonego.

W analizowanej sprawie wynajmowane miejsca postojowe w garażu podziemnym nie są jednak ściśle związane z żadnymi konkretnymi samochodami - są przeznaczone dla samochodów należących do spółki, ale również jej klientów. Ponadto, wynajem miejsc parkingowych jest nierozerwalnie związany z wynajmem pomieszczeń biurowych wykorzystywanych do prowadzonej przez spółkę działalności gospodarczej.

Zatem, należy stwierdzić, że wydatki ponoszone na wynajem miejsc parkingowych w garażu podziemnym, niezwiązanych z konkretnymi pojazdami, ponoszone w konsekwencji wynajmu pomieszczeń biurowych - stanowią koszty ogólne związane pośrednio z prowadzoną przez spółkę działalnością gospodarczą.

Tym samym, stosownie do art. 86 ustawy o VAT, spółce przysługuje prawo do odliczenia pełnej (bez ograniczeń wynikających z art. 86a ww. ustawy) kwoty podatku naliczonego z tytułu wynajmu miejsc parkingowych, w zakresie w jakim służą one do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

(Interpretacja indywidualna z 18 lutego 2015 r., sygn. IPPP1/443-1377/14-2/AP - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie)

Red.