Termin zwrotu VAT po dokonaniu korekty

Pytanie podatnika: Czy złożenie przez Spółkę korekty deklaracji VAT-7 w związku z koniecznością wykazania WDT, z uwagi na pozyskanie dowodów potwierdzających wywiezienie towarów z terytorium kraju i dostarczenie do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, skutkuje ponownym rozpoczęciem biegu 60-dniowego terminu do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2016 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 25 lutego 2016 r.) uzupełnionym w dniu 26 kwietnia 2016 r. (data wpływu 27 kwietnia 2016 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 22 kwietnia 2016 r. (skutecznie doręczone w dniu 25 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu zwrotu podatku po dokonaniu korekty - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu zwrotu podatku po dokonaniu korekty. Wniosek uzupełniony został w dniu 22 kwietnia 2016 r. (data wpływu 27 kwietnia 2016 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 25 kwietnia 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

SPÓŁKA AKCYJNA (dalej: „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji oraz sprzedaży mebli. W ramach wykonywanej działalności, Spółka dokonuje sprzedaży wyprodukowanych mebli nie tylko na terytorium Polski, lecz również na terytorium całej Unii Europejskiej. Około 80% całości produkcji Spółki zbywana jest za granicę, w ramach dostaw, które na płaszczyźnie VAT stanowią wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów (dalej: „WDT”).

Zaznaczyć trzeba, że Spółka jest czynnym podatnikiem VAT rozliczającym podatek od towarów i usług w miesięcznych okresach rozliczeniowych i posiada status podatnika VAT UE.

Dokonując dostaw towarów do kontrahentów z innych niż Polska państw członkowskich Unii Europejskiej, którzy to nabywcy są zarejestrowani na potrzeby transakcji wewnątrzunijnych, Spółka stosuje stawkę VAT 0%.

Oczywiście stawka taka stosowana jest przez Spółkę dopiero po spełnieniu warunków przewidzianych w ustawie o VAT, tj. po zgromadzeniu dowodów, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

W przypadku gdy przed złożeniem deklaracji za miesiąc dokonania WDT Spółka nie dysponuje dowodami niezbędnymi dla zastosowania stawki VAT 0%, transakcja nie jest wykazywana w deklaracji podatkowej VAT-7. Jeżeli przed złożeniem deklaracji za miesiąc kolejny po okresie następującym po miesiącu dokonania WDT Spółka nie dysponuje takimi dowodami, wówczas wykazuje tę dostawę w deklaracji stosując dla niej stawkę VAT właściwą dla transakcji krajowych.

Dostawa nie jest wykazywana i opodatkowywana według stawki właściwej dla transakcji krajowej w deklaracji za miesiąc kolejny po okresie następującym po miesiącu dokonania WDT, jeżeli przed złożeniem deklaracji za ten miesiąc Spółka dysponuje dowodami, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Po otrzymaniu dowodów, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, Spółka wykazuje WDT ze stawką 0% w ewidencji za okres rozliczeniowy, w którym dostawa ta została dokonana oraz dokonuje odpowiednich korekt.

W związku z tym, że w zdecydowanej większości (około 80%) sprzedaż realizowana przez Spółkę stanowi transakcje opodatkowane według stawki VAT 0% w dokonywanych przez Spółkę rozliczeniach w zakresie podatku od towarów i usług, a co za tym idzie i w składanych deklaracjach, wykazywana jest nadwyżka podatku naliczonego nad należnym. Z uwagi na to, że nadwyżki podatku naliczonego nad należnym mają charakter permanentny, składając deklaracje VAT-7 za okresy dokonania WDT w czasie, gdy Spółka nie posiada jeszcze dowodów, o których mowa powyżej, Spółka występuje o zwrot różnicy pomiędzy podatkiem naliczonym a należnym. Zaznaczyć przy tym należy, że w zdecydowanej większości przypadków spółka pozyskuje dowody potwierdzające wywiezienie towarów z terytorium kraju i dostarczenie do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju w okresie, w którym Spółka nie otrzymała jeszcze zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad należnym wykazanego w deklaracji za miesiąc, w którym w ramach korekty winna rozpoznać WDT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy złożenie przez Spółkę korekty deklaracji VAT-7 w związku z koniecznością wykazania WDT, z uwagi na pozyskanie dowodów potwierdzających wywiezienie towarów z terytorium kraju i dostarczenie do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, skutkuje ponownym rozpoczęciem biegu sześćdziesięcio dniowego terminu do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Złożenie przez Spółkę korekty deklaracji VAT-7 w związku z koniecznością wykazania WDT, z uwagi na pozyskanie dowodów potwierdzających wywiezienie towarów z terytorium kraju i dostarczenie do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, nie skutkuje ponownym rozpoczęciem biegu sześćdziesięciodniowego terminu do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym.

Dokonanie przez Spółkę korekty deklaracji VAT-7 nie powodowanej błędnym rozliczeniem, a wyłącznie w wykonaniu zasady neutralności VAT i na podstawie przepisów ustawy o VAT w żaden sposób nie wpływa na termin zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym.

Jak stanowi przepis art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Przepis taki, obok art. 86 ustawy o VAT, w bezpośredni sposób implementuje do polskiego podatku od towarów i usług jedną z najważniejszych zasad, regułę leżącą u podstaw zharmonizowanego, unijnego podatku od wartości dodanej, tj. zasadę neutralności.

Fundamentalność takiej zasady nie może budzić najmniejszych wątpliwości a konieczność jej stosowania potwierdzana jest w niezliczonych orzeczeniach sądów, w tym TSUE, np.:

„Wspólny system podatku VAT gwarantuje (...), iż wszelka działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu lub rezultatu, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny pod warunkiem, że działalność ta podlega temu podatkowi” (orzeczenie TSUE w sprawie C-37/95 pomiędzy Państwem Belgijskim a Ghent Coal Terminal NV).

Zaznaczyć trzeba, że w orzecznictwie podkreślane jest również to, jak należy stosować w praktyce taką zasadę, oraz to, że jej stosowanie w praktyce to uprawnienie podatnika VAT wykonującego czynności opodatkowane do rozliczania podatku naliczonego.

„System odliczeń podatku naliczonego (...) ma na celu całkowite uwolnienie podmiotu gospodarczego od obciążeń z tytułu podatku VAT przypadającego do zapłaty lub zapłaconego w toku prowadzonej działalności gospodarczej.” (wyrok TSUE w sprawie C-50/87 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Francuskiej).

Realizacja zasady neutralności następuje poprzez umożliwienie podatnikowi rozliczenia podatku naliczonego lub zwrot podatku naliczonego, albo nadwyżki podatku naliczonego nad należnym.

Ważnym przy tym jest to, że państwa członkowskie mają nie tylko obowiązek zapewnienia stosowania zasady neutralności, jej ograniczenia podlegają ścisłej reglamentacji, to na dodatek za ograniczenie takie (czyli ściśle reglamentowane) uznać należy już tylko opóźnienie w rozliczeniu czy zwrocie podatku naliczonego.

„Mechanizm ten w ustawie o podatku od towarów i usług odzwierciedla art. 86 ust. 2 pkt 3 u.p.t.u. Zgodnie z tym przepisem zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w treści art. 116 ust. 6, stanowi kwotę podatku naliczonego, która obniża podatek należny podatnika stosownie do art. 86 ust. 1. W pełni zatem znajduje tu zastosowanie zasada neutralności dla podatnika tego podatku, która wyraża się tym, że przez realizację prawa do odliczenia podatku naliczonego podatnik nie ponosi faktycznie ekonomicznego ciężaru tego podatku. Realizacja zasady neutralności wyraża się w stworzeniu takich rozwiązań legislacyjnych, w ramach których podatek naliczony (zapłacony) przez podatnika w cenie nabytych...