Ulgi w podatku rolnym: Neutralny wpływ na środowisko nie oznacza jego ochrony

Do obiektów i urządzeń służących ochronie środowiska należy zaliczyć przykładowo: oczyszczalnie ścieków, filtry kominowe, urządzenia kanalizacyjne, nowoczesne systemy centralnego ogrzewania, urządzenia służące utylizacji odpadów, ale przyjąć należy, że obiekty spełniają warunek powyższy, gdy służą ochronie środowiska bezpośrednio. Nie chodzi tu o jakikolwiek, luźny czy pośredni związek z ochroną środowiska, pozytywny wpływ na środowisko ani też "nieszkodzenie" środowisku. Jak wskazano powyżej, obiekty te mają służyć ochronie środowiska, a nie jedynie nie szkodzić temu środowisku.

Teza

Obiekt neutralny dla środowiska naturalnego, nie stanowi tylko z powodu tej jego cechy obiektu służącego ochronie środowiska, o którym mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r., poz. 1892 ze zm.).

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Rudowski Sędzia NSA Jacek Brolik (sprawozdawca) Sędzia WSA (del.) Bogusław Wolas po rozpoznaniu w dniu 25 czerwca 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 9 stycznia 2019 r. sygn. akt I SA/Gd 1003/18 w sprawie ze skargi R. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 11 września 2018 r. nr [...] w przedmiocie ulgi inwestycyjnej w podatku rolnym 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od R. T. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 9 stycznia 2019 r., I SA/Gd 1003/18, ze skargi R. T. (dalej: skarżący) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z 11 września 2018 r. w przedmiocie ulgi inwestycyjnej w podatku rolnym, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm. dalej: "p.p.s.a." ) oddalił skargę.

Stan faktyczny sprawy przedstawiony przez sąd pierwszej instancji jest następujący.

Zaskarżoną decyzją z dnia 11 września 2018 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Gdańsku po rozpatrzeniu odwołania skarżącego utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy M. (dalej: Wójt) z dnia 9 kwietnia 2018 r. w przedmiocie odmowy udzielenia ulgi inwestycyjnej w podatku rolnym. Decyzją z dnia 9 kwietnia 2018 r. Wójt odmówił wnioskodawcy udzielenia ulgi inwestycyjnej w podatku rolnym w kwocie 15.643,00 zł, uznając, że wybudowany obiekt ma neutralny wpływ na środowisko, co nie oznacza, że w jakikolwiek sposób je chroni.

Skarżący złożył odwołanie od ww. decyzji, zarzucając organowi I instancji naruszenie art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1892 ze zm.), poprzez przyjęcie, że ww. inwestycja nie mieści się w pojęciu "budowa obiektów służących ochronie środowiska" oraz art. 122 w zw. z art. 187 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2018, poz. 800, dalej: "O.p." ), z uwagi na niedokładne wyjaśnienie stanu faktycznego sprawy oraz wydanie decyzji bez zebrania całego materiału dowodowego.

Decyzją z dnia 11 września 2018 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu podkreślono, że w niniejszej sprawie podstawę materialnoprawną decyzji stanowi przepis art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku rolnym. Powołując art. 13 ust.1 i 2 ww. ustawy, organ odwoławczy wskazał, że ulga przyznawana jest na budowę lub modernizację obiektów służących ochronie środowiska, na wniosek podatnika, po zakończeniu inwestycji i polega na odliczeniu od podatku rolnego, należnego od gruntów położonych na terenie gminy, w której została dokonana inwestycja - kwoty ulgi w wysokości 25% udokumentowanych rachunkami nakładów inwestycyjnych. Do wniosku o przyznanie ulgi należy dołączyć zestawienie poniesionych wydatków inwestycyjnych w związku z realizowaną inwestycją wraz z rachunkami lub ich uwierzytelnionymi odpisami, stwierdzającymi wysokość tych wydatków. Kolegium podzieliło stanowisko organu I instancji, że wykonany obiekt w żaden sposób nie wpłynie na poprawę środowiska, lecz wskazuje jedynie, że nie nastąpi jego zanieczyszczenie. Zdaniem Kolegium, wybudowany przez stronę obiekt choć nie będzie szkodził środowisku, gdyż będzie zapobiegał zanieczyszczeniu, to jednak nie służy bezpośrednio ochronie środowiska. Okoliczność spełnienia przez zbiorniki na olej wymagań ochrony środowiska nie oznacza, że ich budowa wiąże się z ochroną środowiska. Organ odwoławczy podzielił zasadność zarzutu uznania przez organ I instancji szamba jako obiektu służącego ochronie środowiska, jednakże uchybienie to nie miało wpływu na wynik rozstrzygnięcia sprawy podatkowej. Jako niezrozumiały ocenił natomiast zarzut naruszenia art. 122 w zw. z art. 187 § 1 O.p. polegającego na niedokładnym wyjaśnieniu stanu faktycznego sprawy oraz wydaniu decyzji bez zebrania całego materiału dowodowego. Strona nie wskazała elementów stanu faktycznego sprawy, które nie zostały wyjaśnione. Ponadto nie składała żadnych wniosków dowodowych ani też nie wskazała nowych dowodów.

Skarżący wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję organu odwoławczego, zarzucając jej naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym ( t.j. Dz.U.2017.1892 ze zm.), poprzez przyjęcie, że inwestycja, polegająca na budowie zbiorników na olej napędowy wraz z infrastrukturą towarzyszącą, nie mieści się w pojęciu "budowa obiektów służących ochronie środowiska", o którym mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy. Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości.

W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wniósł o jej oddalenie,...