Wydawanie interpretacji podatkowych. Wyrok WSA

Teza: Organ dokonujący interpretacji jest związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym oraz treścią postawionego pytania, nie zaś własnym stanowiskiem wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego.

SENTENCJA

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Stachurski (spr.), Sędziowie sędzia WSA Jacek Pruszyński, sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska, Protokolant st. sekretarz sądowy Beata Borkowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 14 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi D. K. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2. stwierdza, że zaskarżona interpretacja indywidualna nie może być wykonana w całości do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku, 3. zasądza od Ministra Finansów na rzecz skarżącej D. K. kwotę 457 zł (słownie: czterysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia [...] kwietnia 2014 r., D. K. (dalej powoływana także jako "Skarżąca") wystąpiła do Ministra Finansów, reprezentowanego przez Dyrektora Izby Skarbowej w B., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie korzystania z odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Skarżąca uzyskuje świadczenie emerytalne oraz dochody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako wspólnik spółki jawnej. Decyzją z dnia [...] września 2011 r. Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności orzekł, że Skarżąca ze względu na stan zdrowia zostaje zaliczona na stałe do stopnia niepełnosprawności umiarkowanego, symbol 05-R. Wnioskodawczyni w celu poprawy stanu zdrowia wyjeżdża okresowo na własny koszt do miejscowości uzdrowiskowych gdzie znajdują się wody lecznicze, między innymi do Świeradowa Zdroju, gdzie przebywa w sanatoriach lub zakładach rehabilitacyjnych oraz korzysta z zabiegów leczniczych poprawiających jej stan zdrowia. Podczas pobytu w miejscowościach uzdrowiskowych Skarżąca korzysta z hotelu wchodzącego w skład kompleksu sanatoryjnego lub rehabilitacyjnego oraz ponosi z tego tytułu wydatki w trakcie turnusu rehabilitacyjnego opłacane z własnych środków finansowych za pobyt w hotelu oraz wydatki na wyżywienie. Wnioskodawczyni wyjeżdża na turnusy rehabilitacyjne tygodniowe lub dwutygodniowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie: "czy wydatki na opłacenie hotelu oraz wydatki za wyżywienie poniesione w trakcie turnusu rehabilitacyjnego ma prawo podatniczka uznać, za wydatki na cele rehabilitacyjne, które mogą zostać odliczone przez podatniczkę w danym roku podatkowym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych?"

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie, Skarżąca wskazała, że z zasady wynikającej z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm., dalej powoływana w skrócie jako u.p.d.o.f.) wydatki na cele rehabilitacyjne ma prawo, jako osoba niepełnosprawna, odliczać od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Za powyższe wydatki, stosownie do art. 26 ust. 7a pkt 6 u.p.d.o.f. uznaje się odpłatność za pobyt w sanatorium lub zakładzie rehabilitacji leczniczej, a zatem także wydatki za pobyt w hotelu przy sanatorium oraz za wyżywienie podczas turnusu rehabilitacyjnego należy uznać za wydatki na cele rehabilitacyjne.

Dyrektor Izby Skarbowej w B., działając w imieniu Ministra Finansów, w interpretacji indywidualnej z dnia [...] lipca 2014 r., znak [...], uznał stanowisko Skarżącej za nieprawidłowe.

Organ wskazał, że rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a u.p.d.o.f., zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7 i 7b - 7g tego artykułu. Przepis art. 26 ust. 7a pkt 6 u.p.d.o.f. stanowi, że wydatkami, o których mowa powyżej są wydatki poniesione za odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne.

Uwzględniając powyższe, nie można zgodzić się ze Skarżącą, że z uwagi na fakt, iż leczy się poza miejscem swojego zamieszkania, także wydatki za pobyt w hotelu przy sanatorium oraz za wyżywienie należy uznać za wydatki na cele rehabilitacyjne. Ustawodawca w powołanym wyżej art. 26 ust. 7a pkt 6 u.p.d.o.f. szczegółowo określił, które wydatki uznaje się za poniesione na cele rehabilitacyjne uprawniające osobę niepełnosprawną do dokonania odliczeń od dochodu. W ramach tzw. ulgi rehabilitacyjnej, odliczeniu podlegają bowiem wydatki poniesione na odpłatność wyłącznie za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne. Hotel z całą pewnością nie jest tego rodzaju zakładem. Skoro Skarżąca nie ponosiła wydatków za pobyt w jednym z zakładów enumeratywnie wymienionych w art. 26 ust. 7a pkt 6 u.p.d.o.f., nie ma prawa uznać poniesionych wydatków na opłacenie hotelu i wyżywienia poniesionych w trakcie turnusu rehabilitacyjnego.

Z powyższą interpretacją nie zgodziła się Skarżąca i po bezskutecznym wezwaniu organu do usunięcia naruszenia prawa, złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, wnosząc o jej uchylenie w całości i zasądzenie od organu na jej rzecz kosztów postępowania sądowego.

Skarżonej interpretacji zarzucono naruszenie:
– art. 26 ust. 1 pkt 5 oraz art. 26 ust. 7 pkt. 6 u.p.d.o.f. polegające na błędny...