Zawiadomienie małżonków o egzekucji

Z uzasadnienia: Art. 70 § 4 Ordynacji podatkowej mówi o podatniku, który powinien być zawiadomiony o zastosowaniu środka egzekucyjnego, a małżonkowie wspólnie opodatkowani są jedną stroną postępowania. W konsekwencji zawiadomienie dokonywane jest tej jednej stronie postępowania jako podatnikowi, ze skutkiem w postaci przerwania biegu terminu przedawnienia zobowiązania w stosunku do strony postępowania, którą są wspólnie opodatkowani małżonkowie.

SENTENCJA

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Tomasz Adamczyk Sędziowie: sędzia NSA Paweł Janicki sędzia WSA Joanna Tarno (spr.) Protokolant asystent sędziego Maciej Dębski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 lipca 2014 r. sprawy ze skargi M. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania oraz orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności z tytułu zaległości podatkowych spadkodawcy w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r., 2002 r. i 2003 r., odsetek za zwłokę i kosztów prowadzonego postępowania 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. na rzecz strony skarżącej kwotę 257 (dwieście pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia [...] 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z dnia [...] 2013 r. określającą M. M. wysokość zaległości podatkowych zm. B. M., istniejących na dzień otwarcia spadku oraz orzekającą o solidarnej odpowiedzialności jako spadkobiercy z tytułu zaległości podatkowych spadkodawcy w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001, 2002 i 2003 rok.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazano, że małżonkowie K. i B. M. dokonywali wspólnych rozliczeń z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za lata 2001 – 2003.

Decyzją Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. z dnia [...] 2005 r. , utrzymaną w mocy decyzją Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] 2005 r., określono małżonkom B. i K. M. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r. w kwocie 242.904,60 zł; Decyzjami z tych samych dat te same organy określiły małżonkom M. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002 r. w kwocie 197.895,30 zł; Decyzją Dyrektora UKS w Ł. z dnia [...] 2008 r., utrzymaną w mocy decyzją Dyrektora IS w Ł. z dnia [...] 2008 r., określono małżonkom M. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 r. w kwocie 71.391,00 zł.

Małżonkowie M. nie dokonali wpłaty przedmiotowych zaległości, w rezultacie Naczelnik Urzędu Skarbowego w R. wystawił na zobowiązanych małżonków tytuły wykonawcze, w oparciu o które prowadzone było postępowanie egzekucyjne.

Na poczet ww. zaległości za 2001 r. zaliczono kwoty nadpłat wynikające z: rozliczenia rocznego współmałżonków (PIT 36) za 2005 r., na kwotę należności głównej 684,61 zł i odsetki 408,39 zł, rozliczenia rocznego (PIT-37) K. M. za 2006 r., na kwotę należności głównej 4.00 zł, rozliczenia rocznego (PIT-37) K. M.i za 2009 r. na kwotę należności głównej 34,20 zł i odsetki 37,80 zł.
Natomiast na poczet zaległości za 2003 r. zaliczono kwotę nadpłaty wynikającą z rozliczenia rocznego (PIT-36) B. M. za 2009 r., na kwotę należności głównej 167.00 zł i odsetki 125,00 zł.

B. M. zmarł 31 lipca 2010 r. bez pozostawienia testamentu. W dniu [...] 2011 r. Sąd Rejonowy w W. [...] Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedzibą w P. stwierdził, że spadek po B.M. nabyli wprost i z mocy ustawy: żona spadkodawcy K. M. oraz dzieci spadkodawcy J. W. i M. M. po 1/3 części całości spadku każde z nich. Postępowanie o dział spadku nie zostało przeprowadzone.
Na dzień zgonu B. M. posiadał zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznych w następujących wysokościach: za 2001 r.: 242.181,79 zł wraz z odsetkami za zwłokę w wysokości 268.616,00 zł; za 2002 r.: 197.895,30 zł wraz z odsetkami za zwłokę w wysokości 180.529,00 zł; za 2003 r.: 71.224,00 zł wraz z odsetkami za zwłokę w wysokości 55.250,00 zł.

Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, że w odwołaniu strona zarzuciła organowi pierwszej instancji, iż odstąpił od przeprowadzenia wyczerpującego postępowania dowodowego w zakresie ustalenia wysokości zaległości podatkowych spadkodawcy, wysokości odsetek i kosztów postępowania egzekucyjnego. Uzasadniając ten zarzut strona podniosła, że ustalenia organu pierwszej instancji, dotyczące zaliczenia na poczet zaległości, nadpłat powstałych w wyniku przez małżonków M. złożenia zeznań rocznych, nie znajdują dostatecznego poparcia w materiale dowodowym, w szczególności w zakresie stosownych postanowień.

Rozpatrując zarzuty strony, organ odwoławczy włączył do akt sprawy dokumenty zawierające m.in. informacje dotyczące zaliczenia przedmiotowych nadpłat i wydanych w tym zakresie postanowień.

Organ odwoławczy zauważył, że jakkolwiek nie we wszystkich przypadkach przedmiotowych zaliczeń nadpłat, dopełniono w całości czynności formalnych, to zgodnie z art. 76 §1 Ordynacji podatkowej przedmiotowe nadpłaty podległy zaliczeniu z urzędu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę. Zaliczenie nastąpiło z dniem powstania nadpłat (art.76a § 2 Ordynacji podatkowej), co w przedmiotowej sprawie miało miejsce w dniach złożenia zeznań rocznych.

Organ odwoławczy zauważył, że zaliczenie tych niewielkich nadpłat (w stosunku do sumy zaległości) doprowadziło do zmniejszenia zaległości podatkowych małżeństwa M. - a w konsekwencji do zmniejszenia wartości zaległości strony, której pełnomocnik obecnie zaliczenie to kwestionuje.

Ustosunkowując się do zarzutu pełnomocnika strony kwestionującego zaliczenie nadpłaty B. M. za 2009 rok, na poczet zaległości za 2003 r., a nie za 2001 r., zgodnie z art. 62 § 1 Ordynacji podatkowej - organ wskazał, że zeznanie roczne za 2009 r. zostało złożone przez B. M. w Urzędzie Skarbowym w P. i tam również nastąpiło zaliczenie nadpłaty na poczet zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 r. Nie było natomiast możliwe zaliczenie ww. nadpłaty na poczet zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r., bowiem wierzycielem tej zaległości był inny organ - Urząd Skarbowy w W..

Ustosunkowując się do podniesionej przez stronę kwestii przedawnienia, organ odwoławczy wskazał na art.70 § 4 Ordynacji podatkowej i stwierdził, że bieg terminu przedawnienia zobowiązania za 2003 r. został przerwany z dniem 13 stycznia 2009 r. w wyniku zastosowania środka egzekucyjnego, o którym podatnik został zawiadomiony. Zawiadomienie o zajęciu prawa majątkowego stanowiącego wynagrodzenie u dłużnika zajętej wierzytelności będącego pracodawcą, dotyczące przedmiotowej zaległości zostało doręczone w dniu 2 stycznia 2009 r. do firmy PPHU "A" J. M., a z uwagi na nieodebranie tego pisma przez B. M. - uznano je za doręczone adresatowi w trybie art. 150 Ordynacji podatkowej z dniem 13 stycznia 2009 r. (data pierwszego z dwóch awizowań 30 grudnia 2008 r.). Natomiast zgodnie z art.70 § 4 Ordynacji podatkowej po przerwaniu biegu terminu przedawnienia biegnie on na nowo od dnia następującego po dniu, w którym zastosowano środek egzekucyjny. Zatem od dnia 14 stycznia 2009 r. biegnie ponownie 5-letni termin przedawnienia dla przedmiotowego zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 r. Zobowiązanie przedawni się więc najwcześniej w dniu 14 stycznia 2014 r.

Zdaniem organu nie przedawniły się również zobowiązania za 2001 i 2002 r., wskutek trzykrotnego zastosowania środka egzekucyjnego, o którym podatnik został zawiadomiony:
- w dniu 16 listopada 2007 r. - zawiadomienie o zaj...