Dokumentacja cen transferowych

Przepisy podatkowe wymagają określonego dokumentowania cen w transakcjach zawieranych pomiędzy podmiotami powiązanymi. W Polsce obowiązują trzy stopnie dokumentacji cen transferowych. Poniżej opisano kto i kiedy ma obowiązek sporządzania dokumentacji cen transferowych.

Ceny transferowe

Ceną transferową jest cena ustalona pomiędzy podmiotami powiązanymi w transakcji nabycia/sprzedaży produktów, usług, towarów i materiałów, a także praw własności do  aktywów niematerialnych.

Ze względu na obawy przed nieuczciwymi praktykami alokowania zysków do różnych podmiotów funkcjonujących w ramach jednej grupy kapitałowej istnieje obowiązek raportowania transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi w postaci dokumentacji cen transferowych.

Nieuczciwe praktyki w zakresie cen transferowych mają miejsce wtedy kiedy np.:

• Spółki powiązane przesuwają dochód wytworzony w jednej spółce do innej, zarejestrowanej w innym kraju gdzie stopa podatkowa jest niższa lub w kraju uznawanym za tzw. raj podatkowy gdzie często spółki są opodatkowane na bardzo niskim poziomie.
• Spółki powiązane działające w tej samej jurysdykcji podatkowej, w ramach realizowanych transakcji zawyżają lub zaniżają wartość transakcji lub wynagrodzenia, w celu zmniejszenia podstawy opodatkowania jednej ze stron transakcji.

Podsumowując, dokumentacja cen transferowych ma na celu wykazanie, że zastosowana pomiędzy podmiotami powiązanymi stawka wynagrodzenia odpowiada warunkom rynkowym i została by ustalona na podobnym poziomie również przez podmioty niepowiązane.

W przypadkach gdy organy podatkowe stwierdzają, że doszło do zaniżenia ceny transferowej, która odbiega od warunków rynkowych, wówczas mają prawo do ustalenia podstawy opodatkowania w takiej wysokości, która odpowiadała by zastosowaniu cen rynkowych.

Poziomy dokumentacji cen transferowych

Polskie przepisy przewidują trzy stopnie dokumentacji cen transferowych, na którą składają się:

• lokalna dokumentacja cen transferowych (local file),
• grupowa dokumentacja cen transferowych (master file),
• raportowanie wg krajów (country-by-country reporting).

Lokalną dokumentację cen transferowych zobowiązane są sporządzać podmioty, które zawarły w roku podatkowych transakcję powiązaną o wartości:

• 10 mln zł w przypadku transakcji towarowej lub finansowej,
• 2 mln zł w przypadku transakcji usługowej lub innej.

Jeżeli stroną transakcji był podmiot mający siedzibę w tzw. raju podatkowym, progi te zostały obniżone do kwot odpowiednio 2,5 i 0,5 mln zł.

Lokalna dokumentacja cen transferowych zawiera: opis podatnika, opis transakcji kontrolowanej, analizę porównawczą lub opis zgodności. Szczególnie ważna jest tu analiza porównawcza (analiza benchmarkingowa), której celem jest ustalenie poziomu stawek rynkowych stosowanych przez podmioty niepowiązane w porównywalnych transakcjach.

Grupową dokumentację cen transferowych mają obowiązek sporządzić grupy kapitałowe, które:

• Sporządzają skonsolidowane sprawozdanie finansowe,
• Osiągają roczne przychody na poziomie co najmniej 200 mln zł.

Grupowa dokumentacja cen transferowych zawiera: opis grupy kapitałowej, opis istotnych wartości niematerialnych i prawnych należących do grupy kapitałowej, opis istotnych transakcji finansowych zawieranych w grupie, roczne skonsolidowane sprawozdanie finansowe grupy kapitałowej, informacje na temat porozumień cenowych i podatkowych, jednostronnych porozumień, dotyczących cen transferowych oraz ewentualnych interpretacji podatkowych związanych z przypisaniem dochodu pomiędzy krajami, wydanych przez organy podatkowe krajów innych niż Polska.

Raportowanie wg krajów mają obowiązek stosować duże międzynarodowe grupy kapitałowe, których przychody przekraczają 3,25 mld zł lub 750 mln EUR lub równowartości tej kwoty w innej walucie sprawozdawczej.

CbC-R polega na przekazaniu informacji dotyczących: skali prowadzonej działalności, wartości osiąganych przychodów i zysków (lub strat), zapłaconego (i należnego) podatku dochodowego, przedmiocie i lokalizacji prowadzonej działalności gospodarczej.