Dobrowolna rekompensata dla zwalnianego pracownika bez składek ZUS

Świadczenie w postaci rekompensaty jaką wypłaci pracownikowi pracodawca w związku z podpisaniem przez pracownika umowy o rozwiązaniu umowy o pracę za porozumieniem stron zawartego nie stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne, co powoduje dla pracodawcy również brak obowiązku opłacenia składek na ww. ubezpieczenia. Tak stwierdził Zakład Ubezpieczeń Społecznych w lipcowej interpretacji indywidualnej.

We wniosku o interpretację przedsiębiorca wyjaśnił, że planuje rozwiązać z pracownikiem umowę o pracę na mocy porozumienia stron. Oprócz należnych świadczeń ze stosunku pracy zamierza wypłacić rekompensatę z tytułu rozwiązania umowy o pracę stanowiącą pięciokrotność jego wynagrodzenia określonego w umowie o pracę. Wypłata miałaby nastąpić na zasadzie pełnej dobrowolności, w dwóch transzach jedna wraz z ostatnim należnym jej wynagrodzeniem, druga do końca października 2024 r. Stosowny zapis o wypłacie rekompensaty jest zawarty w porozumieniu o rozwiązaniu umowy o pracę. Wartość wypłaconej rekompensaty stanowi przychód pracownika ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 o podatku dochodowych od osób fizycznych, jest w bezpośrednim i nierozerwalnym związku z rozwiązaniem stosunku pracy.

Jak zaznaczył przedsiębiorca, przepisy Kodeksu pracy i warunki umowy o pracę zawartej z pracownikiem nie przewidują zasad naliczania i wypłacania tego typu rekompensat. Przedsiębiorca ze względu na stan zatrudnienia nie miał obowiązku tworzyć regulaminu wynagradzania. Decyzja o wypłacie tej rekompensaty została podjęta na zasadzie porozumienia stron w ramach swobody umów, mając na uwadze wkład pracy wniesiony do firmy.

W ocenie przedsiębiorcy, rekompensata którą planuje wypłacić nie stanowi podstawy do ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych zgodził się ze stanowiskiem przedsiębiorcy. W wydanej interpretacji ZUS wskazał:

Zagadnienia dotyczące ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne oraz zasady opłacania tych składek regulują przepisy ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Jednocześnie, zgodnie z art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób.

Stosownie do treści art. 18 ust. 1 i 2, art. 20 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o sys...