Renta dożywotnia nie może być kosztem przedsiębiorcy

Przedsiębiorca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Zawarł ze swoim ojcem umowę na podstawie której płaci mu rentę dożywotnią. W zamian otrzymał budynek, w którym prowadzi działalność i wynajmuje lokale użytkowe. Rentę wypłaca z dochodu firmowego. Czy wypłacana renta może stanowić koszt uzyskania przychodów działalności gospodarczej?

Dochód z wynajmu lokali stanowi jedyny dochód firmy przedsiębiorcy. Na tą chwilę rozlicza się na podstawie ryczałtu, ale w styczniu zmienia sposób rozliczania i budynek, który otrzymał, od stycznia będzie „wciągnięty” do firmy, jako środek trwały.

Odpowiedź:

Umowa renty została zdefiniowana w art. 903 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny. Zgodnie z jego treścią, przez umowę renty, jedna ze stron zobowiązuje się względem drugiej do określonych świadczeń okresowych w pieniądzu lub w rzeczach oznaczonych tylko co do gatunku.

W umowie renty nie można zamieścić ani skutecznego zobowiązania się do innych (tj. innych niż pieniężne lub oznaczone co do gatunku) świadczeń, nawet o charakterze okresowym, ani też zobowiązania się do nieczynienia. Jednak osoba zobowiązująca się do świadczenia renty może zobowiązać się, w sposób wskazany powyżej, w zamian za nabycie prawa niemogącego być przedmiotem świadczenia renty, np. w zamian za przeniesienie własności nieruchomości i innych składników majątku. Renta może być ustanowiona w umowie zarówno na czas określony, jak i nieokreślony, w tym na czas życia osoby uprawnionej.

Jak wskazuje się w doktrynie, umowę o rentę zalicza się do kategorii umów nazwanych, stanowiących samoistne źródło zobowiązania (tytuł prawny do spełniania świadczeń). Ponadto omawiana umowa jest umową konsensualną, o charakterze losowym (korzyści stron nie są równe, ani pewne), która może być ukształtowana jako umowa terminowa lub bezterminowa, odpłatna lub pod tytułem darmym.