Składka zdrowotna w przypadku straty przy sprzedaży środka trwałego

Dochód lub strata z odpłatnego zbycia składnika/składników majątku trwałego w danym miesiącu powinna być uwzględniana przy ustalaniu ogólnej kwoty dochodu za ten miesiąc uzyskiwanego z działalności gospodarczej i przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne. Innymi słowy strata ze sprzedaży środka trwałego wpływa na zmniejszenie dochodu z działalności gospodarczej (czy to z podstawowej działalności czy z tytułu zbycia innego składnika majątku trwałego).

Przedsiębiorca, który rozlicza się na zasadach ogólnych prowadząc PKPiR, zwrócił się o interpretację jak sprzedaż środka trwałego wpłynie na podstawę składki zdrowotnej:

1. sprzedaż auta = 1500 zł,
2. zakup auta w 2005 r. = 31 500 zł,
3. do końca 2021 r. auto w pełni zamortyzowane: 31 500 zł,
4. dochód z działalności w danym miesiącu = 5500 zł.

Przedsiębiorca chciał wiedzieć, czy podstawą składki zdrowotnej jest „0” zł, ponieważ wystąpiła strata: 1500 zł - 31 500 zł + 5500 zł = strata 24 500 zł, czyli będzie obowiązywała składka minimalna. Jeżeli tak, to jak w rozliczeniu rocznym składki zdrowotnej ma podać dochód firmy. Nie będzie on zgodny z wyliczeniami PKPiR za 2023 r. Jego zdaniem, ponieważ wystąpiła strata to podstawa składki zdrowotnej wynosi „0” zł i składka zdrowotna jest minimalna, tj. 314,10 zł (dot. przychodów za grudzień 2023 r.).

W wydanej interpretacji Zakład Ubezpieczeń Społecznych stwierdził:

Zagadnienia dotyczące obowiązku podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu, opłacania i ustalenia podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne regulują przepisy ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Zgodnie z art. 81 ust. 2c ww. ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych za każdy miesiąc podlegania ubezpieczeniu osoba, o której mowa w ust. 2, wpłaca składkę na ubezpieczenie zdrowotne od miesięcznej podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne stanowiącej dochód z działalności gospodarczej uzyskany w miesiącu poprzedzającym miesiąc, za który opłacana jest składka, ustalony w następujący sposób:

1. dochód za pierwszy miesiąc podlegania ubezpieczeniu w roku składkowym jest ustalany jako różnica między osiągniętymi przychodami w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych a poniesionymi kosztami uzyskania tych przychodów w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;
2. dochód ustalony w sposób, o którym mowa w pkt 1, jest pomniejszany o kwotę składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe opłaconych w tym miesiącu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów;
3. dochód za kolejne miesiące ustala się jako różnicę między sumą przychodów w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągniętych od początku roku, i sumą kosztów uzyskania tych przychodów w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, poniesionych od początku roku;
4. dochód ustalony w...