WSA. Zakaz amortyzacji nie ma zastosowania do mieszkania kupionego na biuro

Zmiana w fundamentalnej dla przychodów z działalności gospodarczej zasadzie stopniowej amortyzacji powinna być uznana za zaskakującą, której nie sposób było przewidzieć w momencie podejmowania decyzji o nabyciu lokalu mieszkalnego. Kolokwialnie rzecz ujmując zmiana ta oznacza nic innego jak zmianę "reguł gry", gdyż podatnicy, którzy nabyli lokale mieszkalne przed dniem 1 stycznia 2022 r. zostaną w trakcie realizacji takiej długofalowej inwestycji pozbawieni możliwości uwzględniania podstawowego z punktu widzenia rachunku podatkowego kosztu uzyskania przychodu, jakim są odpisy amortyzacyjne - czytamy w uzasadnieniu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Wrocławiu.

Z wnioskiem o interpretację zwrócili się wspólnicy spółki jawnej. Spółka w lipcu 2021 r. nabyła lokal mieszkalny. Został on wprowadzony do ewidencji środków trwałych a do końca 2022 r. dokonywano od niego odpisów amortyzacyjnych. Lokal był i nadal jest wykorzystywany w ramach działalności gospodarczej i jako siedziba spółki pełni obecnie funkcje biurowe. W związku z tym wspólnicy spółki zapytali, czy mają prawo zaliczać do kosztów uzyskania przychodów, proporcjonalnie do przysługującego im prawa do udziału w zysku spółki, odpisy amortyzacyjne od lokalu, aż do momentu jego pełnego zamortyzowania. Ich zdaniem - tak. Odwołując się do celu wprowadzonych w zakresie amortyzacji lokali mieszkalnych zmian, tj. ograniczenia zjawiska minimalizowania dochodu pasywnego z tytułu wynajmowanych mieszkań, podkreślili, że przedmiotowy lokal nie został nabyty z zamiarem jego odpłatnego wynajmowania i czerpania z tego finansowych korzyści.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał stanowisko wspólników za nieprawidłowe. Organ odwołał się m. in. do art. 22c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: u.p.d.o.f.) oraz art. 71 ust. 2 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (dalej: ustawa nowelizująca). Jak stwierdził Dyrektor KIS, na podstawie wskazanego przepisu podatnicy tylko do końca 2022 r. mogli stosować przepisy dotyczące amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych obowiązujące na dzień 31 grudnia 2021 r. w odniesieniu do budynków i lokali mieszkalnych nabytych lub wytworzonych przed 1 stycznia 2022 r., a kontrola norm, której istota polega na orzekaniu o hierarchicznej zgodności aktów normatywnych niższego rzędu z aktami normatywnymi wyższego rzędu i na eliminowaniu tych pierwszych w razie stwierdzenia braku zgodności, należy do kompetencji Trybunału Konstytucyjnego.

Nie zgadzając się z treścią interpretacji wspólnicy złożyli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Wrocławiu, który uznał ją za zasadną:

W ocenie WSA, wobec wątpliwości jaką normę prawną należy wyinterpretować ze spornego w sprawie przepisu art. 22c pkt 2 u.p.d.o.f. w kontekście jednoczesnego obowiązywania regulującego tożsamą kwestię art. 22j ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f., niezbędnym było odwołanie się zarówno do przepisu przejściowego, tj. art. 71 ust. 1 i ust. 2 ustawy nowelizującej, jak i celu wprowadzonych zmian a wnioski płynące z pogłębionej analizy tych regulacji nie pozwalają na inną interpretację art. 22c pkt 2 u.p.d.o.f. jak odnoszącego się budynków i lokali mieszkalnych wynajmowanych lub wydzierżawianych. Nie jest to zatem lokal mieszkalny, o którym mowa we wniosku o wydanie zaskarżonej interpretacji indywidualnej - gdyż należy przypomnieć jest to lokal mieszkalny nabyty i wykorzystywany jako siedziba spółki. A zatem skoro wspólnicy nie uzyskują przychodu ze źródła o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f., nie znajdzie do nich zastosowania zmieniony przepis art. 22c pkt 2 u.p.d.o.f., a amortyzacja wskazanego lokalu mieszkalnego będzie miała miejsce w oparciu o art. 22j ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f.

Na powyższą wykładnię wskazuje, zdaniem sądu, ponadto istota podatku dochodowego od osób fizycznych, który jak sama nazwa wskazuje jest podatkiem dochodowym a nie przychodowym, a zatem opodatkowaniu tym podatkiem podlega dochód. W przypadku uzyskiwania przychodów ze źródła przychodów jakim jest działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f.), podsta...